『Raura』
"Kiiinderreen! kom jullie even naar de eetzaal" roept mevr Linier met zijn altijd zo "aardige" glimlach. Ze doet altijd zo aardig, maar ik weet het beter. Ze doet dit alleen zodat de kinderen harde werken. Maar nu kan ik even stoppen met werken en loop samen met de anderen naar de eetzaal.
"Zijn iedereen er?" vraagt mevr Linier "vriendelijk"
"Ik heb goed nieuws voor jullie..." en toen kwamen een man en een vrouw binnen en dus weet iedereen al dat een wees een thuis krijgt, maar ik word nooit geadopteerd vanwege mijn leftijd en over drie jaar ga ik weg van dit hel. Ik was zo in mijn gedachten dat ik niet eens heb gehoord wat mevr Linier zei, maar wat boeit me. "..en dus mnr en mevr Laplenzo willen graag een kind, nu geef ik de woord aan mnr en mevr Laplenzo " hoorde ik mevr Linier nog net zeggen.
"Ik en mijn man hebben al gekozen, we nemen Raura" zei mevr Laplenzo vrolijk en ik zie veel teleurgestelde gezichten en het dwong me langzaam tot me door dat ik Raura net ben geadopteerd....
Wat vinden jullie van?
Het is de eerste keer dat ik een verhaal schrijf, dus als jullie tips hebben, is het altijd welkom!
xxElisa
JE LEEST
VERSCHILLEND
Teen FictionHet gaat over een meisje die Raura heet. ze is een weeskind. Ze moet elke.dag werken in het weeshuis, maar op een dag wordt ze geadopteert door de rijke familie Laplenzo. Haar hele leven wordt verandert of misschien toch niet..... De zoon van de rij...
