2.Weg

47 4 1
                                    

『Raura』

Ik loop naar mijn kamer toe om mijn koffer in te pakken, eigenlijk heb ik niet veel spullen alleen maar 3 setje kleren allemaal in het grijs net als iedereen hier.

Toen ik klaar was loop ik naar beneden waar mnr en mevr Laplenzo wachten.

Ik loop naar ze toe en ze kijken me van top tot teen nieuwsgierig aan. Als ik goed kijk zie ik in de ogen van mevr Laplenzo iets van ontroering, maar er is een groote kans dat ik het fout heb. "Je heet toch Raura?" vraagt menr Laplenzo, ik knik en mvr Laplenzo glimlacht naar me en steekt haar hand naar me uit, ik twijfel even of ik haar hand niet zal pakken en toch pak ik haar hand vast. Haar hand is heel erg zacht en het voelt heel erg vertrouwd aan. En we lopen samen naar buiten, tot mijn verbazing zag ik een limousine staan en mijn mond valt open van verbazing. Ik heb er wel eens over limousines gelezen, maar nog nooit eentje in het echt gezien, het is heel erg lang ik schat dat het  zo'n drie meter lang is. Ik word uit mijn gedachten gehaald door de stem van mvr Laplenzo "lieverd, stap maar in" zegt ze met een lieve glimlach en realiser me dat ik nog steeds met mijn  mond open naar de limousine sta te staren en ik voel dat ik nu  bloos vanwege het staren. Mvr Laplenzo trekt me zachtjes mee de limousine in waar menr Laplenzo al zit op ons te wachten met een glimlach op zijn gezicht. "Tommas, we kunnen gaan" roept menr Laplenzo en paar seconden later zijn we weg, weg van hier en op weg naar mijn nieuwe thuis.

Hopelijk gaat iemand het lezen.
Ik zal het heel leuk vinden.

VERSCHILLENDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu