Everything I own- Chapter 2

15 0 0
                                    

Umuwi ako sa bahay. Late na rin eh.

Bwisit na babae yan. Siya na nga tinulungan.

I tried okay. Hayaan mo na siyang ma broken hearted mag isa.

FLASHBACK

“C-Claire”

“Oh Kenneth. Nanjan ka pala”

Ang ganda ng mukha niya. Ang puti. Yung mata niyang lumuluha. Marami siyang luha pero hindi masyadong halata dahil sa ulan. Ang pula ng mata niya. Sobrang lungkot niya pero sinubukan niya pa rin akong ngitian.

“Claire, hatid na kita. San ba kayo?”

“Hindi na Kenneth. Okay lang ako. Magtataxi ako”

“Samahan na kita”

“Okay nga lang ako diba?”

“C-Claire”

“SINABI NANG OKAY LANG DIBA HINDI KA BA MAKAINITINDI OR GUSTO MO ENGLISH-IN KO PA? LEAVE ME ALONE! OKAY LANG AKO! PWEDE? PWEDE? UMUWI KA NA!”

“Ikaw na nga tinutulungan ganyan ka pa!”

END OF FLASHBACK

Hindi ako mapakali kaiisip sa nakita ko. Akalain mo may mga lalaki palang kay titindi ng pantog natutong manloko. Shet. MAKATULOG NA NGA!

“KUYA! KUYA! Wake up!”

“Harry! Pwede ba natutulog ako. Mokong naman oh. An gaga pa oh. 8.20 pal- wait, WHAT? 8.20 NA! WHY DID YOU NOT WAKE ME UP EARLIER YOU SON OF SUSHI!”

“Kuya I’ve been trying to wake you up tulog mantika ka kasi eh! “

Nako naman oh. Bibilisan ko na lang pagdadamit at tumakbo papuntang school. Magulo gulo pa buhok ko at hindi na rin ako nakapag almusal.

Pagdating ko sa school, late ako ng 30 minutes. Okay sige DETENTION -___-

“Mr. Kenneth Porsche, Why are you late?”

“Uhm, sorry ma’am nahuli po ng tulog”

“RECESS DETENTION MR. PORSCHE! SIT DOWN!”

At ayun siyempre katabi ko si Claire diba? Di ako tinitignan sa mata at ang sama ang aura niya. Parang demonyo. Apura rin pagdadabog. Magang maga ang mata. Actually, mukha siyang zombie ^^

“Alam mo, mukha kang zombie ngayon. Smile naman ng konti”- Ako

“Pwede ba lubayan mo nga ako. Wag ngayon ah”

“Ano ba PMS bay an? Meron ka ba? – Ako

“Sinabi ng lubayan mo ko diba? -____- “

Sungit. Ayan. For two periods ganyan kami. Parang tanga lang eh.

“Kenneth! Late ka pare ahahhahahha ano raket mo kagabi” – Chris

“Ala pare di ako nakatulog eh”

“Ui pare chiks chiks ba?” – Ranier

“laro nga tayo mamaya dun samin ah! May laban pa tayo next week”

“Pare tignan mo lang kaya natin yan. RELAX. Sa pogi naten walang laban yung kabila”- Toffer

“Toffer bakla k aba? Nababading ka ata kay Kenneth ah”

“Hindi. May iba akong gusto. Tignan niyo si Rachael oh. Ganda niya diba?”- Toffer

“Ano crush mo?” – Chris

“Dagdag yan sa chicks niya” – Ranier

“Wuuu pare di nga iba to eh. Iba to” – Toffer

“Siya siya magtigil tigil na okay”

Bumalik na kami sa Klase. Math namin. Pag upo ko sa likod sa tabi ni Claire, bigla niya akong kunausap.

“Ui sorry ah?”- Claire

“Sungit mo kasi e pinapatawa ka lang naman”

“kaya nga sorry na diba?”- Claire

“Isang kundisyon”

“Ano?” –Claire

“Libre mo ako ng pagkain ^^”

“hmmmm, sige na nga. Muntanga lang e” – Claire

“Sige after school ah?”

At doon. Nakita ko siyang ngumiti na ulit. Ang ganda ganda niyang zombie. Kainis. Dapat pag aaral inaatupag ko e.

At ayun nga. Nung hapon, inaabangan ko siya sa gate. Mabagal kumilos yun eh. How do I know? No, I’m not a stalker. Pero ikaw ba naman katabi mo for two years eh diba mejo alam mo na kilos niya.

At nung nakalabas na siya, lumakad kami papunta sa karinderya. Bakit ko gusto kumain- kasi nakalimutan ko pera ko ngayon. Sobrang madali, ayun. At habang naglalakad tahimik siya. Parang malungkot pa rin talaga eh.

Umorder kaming dalawa ng sisig meal.

“Uhm Kenneth?”

Finally nagsalita na rin.

“oh?”

“Uhm pwede favour?”

“Ano yun?

Tinititigan niya ako. Ang lalim ng titig niya. Parang di ako makapumiglas.

“Help me forget him”

Shocking,

"Help you what?"

"Forget Joseph. I want to forget him. Iba yung sakit. Tulungan mo ako Kenneth."

"But.."

"Please?"

"Pwede pag isipan? kasi masyadong biglaan Claire eh. "

"Hanggat maaari e oo. Gusto ko siyang kalimutan. Gisto kong makalimutan yung sakit, pait na nararamdaman ko."

"I'll think about it."

"ORDER UP! ENJOY YOUR MEAL!"- Waiter

"Thank you" - Claire.

Ayun. Yun na yun. Kumain kami ng walang kibo. Natapos at sabay uwi na rin. 

Ano ba gagawin ko kay Claire?

Masyadong magulo yung babae na yun e

Parang gusto ko siyang mahalin pero parang masyado tong pwersahan. Hindi ko alam gagawin ko. 

Isip. isip.

LIGHT BULB

Sige na. Tutulungan na kita Claire. Kakalimutan mo na siya. Tutulungan kong mawala pagmamahal mo sa kanya. Tutulungan kong mawala ang sakit na nararamdaman mo.

Sa isang kundisyon...

MAHALIN MO AKO

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 22, 2012 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Everything I OwnTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon