Chasing Danielle
Chapter4
Friends?Danielle's POV
Nandito ako ngayon sa isang bench sa garden nag aaral ng notes ko. Hindi ko pinapansin ang mga kaibigan ko dahil hanggang ngayon naiinis pa din ako sa kanila. Ipinagtanggol pa kasi nila ang Chase na yun na mayabang. Tss...
Malapit na ang finals and I need to study hard, I don't want to fail and let Kendra win over me.
"Hi Nielle!"
Oh what the hell naman ho. Bakit nandito na naman siya? Ano,ba talaga ang kailangan niya sa akin?
"Hey, kinakausap kita." Sabi niya sa akin pero hindi ko pa din siya pinapansin. I just put my earphones so that I can't hear him. Nasisira ang araw ko ng dahil sa kanya.
"Bakit ikaw lang ang nag-iisa dito? Where's your friends?" Ang kulit naman ng isang to.
Don't mind him Danielle.
"Hey! I'm talking to you!" Mukhang nainis na siya sa akin and I like that para tigilan na niya ako. I really don't like this guy, such a pain in my ass.
"What now Danielle? Why you're really like that?" Inis na sabi niya sa akin na kinuha pa ang earphones ko sa isang tenga.
"Hindi ko sinabi sa'yo na kausapin mo ako so stop complaining." Pakli ko sa kanya.
"But I like you to talk to me." Matigas na sabi niya sa akin.
"So ngayon pipilitin mo ako na kausapin ka? In your dreams, I don't want to talk to you." Inis na sabi ko,sa kanya.
"If you can't see, you are already talking to me Nielle." Nakangising sabi niya sa akin. Grrr! The nerve of this guy!
"Layuan mo nga ako!" Naiinis na talaga ako sa lalaking ito!
"I can't do that Nielle because I want to be friend with you no matter how hard it is."
Tiningnan ko siya ng seryoso.
"Why you want to be friend with me? Ano ang makukuha mo kapag pinayagan kita maging kaibigan ko? Wala naman diba so stop it. Hindi ako kawalan, Chase." Sabi ko at tumayo na para iwasan siya. I am not a playing toy kung bored siya ay kakaibiganin niya ako. Remember the first time we met binunggo niya ako and I hate the fact hindi siya nag sorry and help me to gather my things at ngayon ganito na.
"I will do anything for you to believe me Nielle."
"Whatever. And don't call me Nielle it's annoying and we're not friends as far as I know." Malamig na sabi ko sa kanya. I hate the fact that because of him I hate my friends now and now I'm alone.
Pumunta ako ng library para,magbasa dito kasi tahimik. Walang manggugulo sa akin. Walang Chase, walang kaibigan. I want to be alone now.
Nang mag 5pm ay nag decide akong umuwi na. I want to talk to my mom I miss her. Lumabas na ako ng school and nag hintay ng taxi. Pagkapara ay agad akong sumakay ay nag pahatid sa bahay nina Eunice. Nang makarating ay agad akong pumasok at nakita ko si Eunice.
"Dane, mag-usap tayo." Seryosong sabi niya sa akin kaya tiningnan ko siya.
"What now Nice?" Cold kong sabi sa kanya.
"Ganyan ka na lang ba? Iiwasan mo na lang ba kami?" Puno ng hinanakit na sabi niya sa akin. Tiningnan ko siya sa mga mata.
"I don't need your dramas now,Nice so please. I hate it, you defend that guy right?"
"Why you hate him?"
"Nothing I just don't like him. I'm tired so please couz?" Tumango lang siya sa akin ayokong mag away kami ng dahil lang kay Chase. We are cousins kaya hindi kami dapat mag away.
Agad akong pumasok sa room ko and I open my laptop.
"Mom."
Yes ol lagi ang mom ko kasi para makausap ko siya agad kapag kailangan ko siya.
"Baby, how are you?" Nakangiting sabi niya sa akin.
"I'm fine mom how about you and dad?"
"We are fine baby, we miss you."
"I miss you too mommy and also dad. Mom after I graduate I'll go there right?"
"Yes baby but it's up to you if you will stay here."
"Yes mom, I have to go mommy I have studies to make."
"Okay honey."
"I love you,mom. Say i love you to daddy also. Take care bye."
"Okay, i love you too baby. Take care." Nag paalam na ako sa kanya.
Hayy, ang boring talaga ng life ko ano ang gagawin ko? Make life wonderful ang senior yr ko? Hindi ko gagawin yun.
~~kinabukasan~~
Pumasok na ako at hindi ko pa din sila pinapansin Dahil maaga pa ay umupo muna ako sa bench sa ilalim ng puno.
"Hi Nielle."
Tumingin ako kay Chase sino pa ba siya lang naman ang tumatawag sa akin ng Nielle eh and I don't know why.
"You again. What this time?" Tanong
ko sa kanya. Umupo siya sa tabi ko hinayaan ko na lang siya. Wala akong sa mood makipag talo pa."Why you're alone? Where's your friends?"
"What do you care about it?" Balik tanong ko sa kanya.
"I'm just asking."
I just shrugged with him. Ewan ko ayoko na siyang pansinin naiirita lang kasi ako eh.
"You,know what I like to be your friend. I don't know why you don't like me. Wala naman akong ginawa sa iyo eh. I don't remember anything na nagkakilala na tayo so why you're avoiding me?"
So, he's talking now? I don't know why he's like that it's kinda annoying.
Hindi niya ba natandaan ang araw na binunggo niya ako na kahit isang tulong di niya nagawa? Ngayon siya,pa may ganang mag drama? Psh. Boys.
"Nielle seriously I want to be friend with you just give me a chance." Seryosong sabi niya sa akin na ikinabigla ko kaya napatingin ako sa kanya. I don't know what's up to him. I hate to trust men. They are all liars.
Sorry but I'm not that kind of girl. I'm not smart for nothing. Pero hindi ko pinagaralan kung pano makipagkaibigan sa isang lalaki and I hate the fact na parang gusto ko pero naiinis pa din ako sa kanya. Hayy... ang gulo ko ayoko siyang maging kaibigan tapos. Walang gulo.
Pero wala namang mawawala if makipagkaibigan ka sa kanya.
Shut up utak. Kainis baliw na naman ako.
"Nielle..."
Tumingin ako sa kanya at nakita kong nakatitig siya sa akin.
To be continued.....
A/n aixt iba na yung story na nandito kasi naman,nabasa yung draft nito kaya isip na naman po ako,ng bago hope maging okay lang ang kalabasan.
Sorry for the short update wala po akong gana eh. Bawi lang ako. Thanks!
-nielle
BINABASA MO ANG
Chasing Danielle
Teen FictionA bet that a playboy will do, no girl will not fall for his charm. The test if he can tame her.