Το πανεπηστήμιο ήταν τεράστιο. Εύκολα θα μπορούσες να χαθείς εκεί πέρα. Ευτυχώς, είχα τυπώσει έναν χάρτη των κτηρίων από το ίντερνετ για να μπορέσω να περιηγηθώ στον χώρο ευκολότερα. Πεινούσα πολύ αλλά αποφάσισα να πάω στους κοιτώνες αρχικά για να αφήσω τις βαλίτσες μου.
Δεν ήταν εύκολο να βρω τον κοιτώνα μου. Για την ακρίβεια, δεν θα τον έβρισκα καν αν δεν είχε έρθει η υπεύθυνη για να με βοηθήσει. Μου έδωσε τα κλειδιά του δωματίου μου και μου είπε να την ακολουθήσω. Αφού με οδήγησε στον κοιτώνα, με άφησε. Άνοιξα την πόρτα με αυτοπεποίθηση και αντίκρισα πέντε κοπέλες, ντυμένες με σκισμένα τζιν, κοντές μπλούζες και γυαλιά ηλίου σε κυκλικό σχήμα, να κρατάνε μπύρες και να γελάνε.
"Καλώς ήρθες στην οικογένεια", είπε μια από αυτές. Την συμπάθησα αμέσως.
"Εμμ, ευχαριστώ", αποκρίθηκα, "Είμαι η Νίκι."
"Αλίσα", είπε εκείνη, "χάρηκα".
"Θέλεις μια μπύρα;" είπε μια άλλη.
"Όχι ευχαριστώ, πρέπει να τακτοποιήσω τα πράγματα μου πρώτα. Ίσως αργότερα."
" Όκει, εσύ χάνεις", απάντησε.
Έπειτα τα υπόλοιπα κορίτσια μου συστήθηκαν. Στον κοιτώνα μας υπήρχαν τρία δωμάτια, ένα που το μοιραζόμουν εγώ με την Αλίσα, ένα η Ολίβια με την Τζέσικα (που μεταξύ μας, είναι τελείως σκύλα), και ένα η Σκάρλετ με την Τίφαννυ.
••••••••••••••••••••••••••••••••
Γειααα κορίτσιααα•
Αν σας αρεσει η ιστοριαα, ψηφιστεε την και επισης αφηστεε καποιο κομμεντ. :* Αν θελετε ακολουθηστε με θα σας ακολουθησω ολες πισωω (pinky promise) και μοιραστειτε την ιστορια με αλλους. μεχρι τωρα ειναι λιγο βαρετη, το ξερω, αλλα θα γινει πολυυ καλυτερη. Αυτα για τωρα!
love youuuu
YOU ARE READING
Το αγόρι της κολλητής μου
Teen FictionΕίμαι η Νίκι. Είμαι 17, είχα μια τέλεια ζωή πίσω στο Μαϊάμι και τώρα είμαι αναγκασμένη να πάω στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Εκεί, συγκατοικώ με άλλες πέντε κοπέλες που για κακή μου τύχη λατρεύουν τα πάρτυ- και τα αγόρια και δεν ασχολούνται καν μ...
