Romantik Öküzüm

Seni Seviyorum Melek

Burak la konusmamizin ardinda hemen hemen 3 saat gecti. Bir dahada gormedim onu. Aksam yemegine de daha 2 saat var. Of ya offfff. Ben meraktan catliycam amk yaaa. Icim icimi yiyor. Icimdeki tum hayvanlar-evet birden fazla var.-meraktan cildiriyor. Kisacasi delirmek uzereyim. Daha ne kadar delirebilirsin ki diyen ic sesime ses kes surtuk bakismi atip susturdum. Ewet ic sesimede bakis atiyorum siz dusunun gerisini. Iki saat napicam Wattpad e gireyim bari. Aaaa bugun ayin 27 si. Yani solucani anma gunu. Kesin guncellenmistir. Ewet KIVANC a hastayim. O benim askim. Onu kendimden bile kiskanirim. O derece yani. Bir heyecan girdim ve guncellendigini gorunce bi ciglik attim. Sanirim biraz fazla yuksek sesli olmus ki kampta adinin Murat oldugunu bildigim cocuk "iyimisin Arya?"

diye kostura kostura yanima geldi. Benim cevap vememe firsat birakmadan Deniz le Ada ayni anda "Solucan guncellenmistir. Endiselenme." dediler. Muratta bana soran bakislarla bakinca basimi evet anlaminda salladim. O da gozlerini devirip gitti. Wattpad de ne kadar oyalandiysam artik yemek zamani gelmisti. Yemek yenilecegi masaya gittim. Burak ortalarda yoktu. Bak simdi iyice merak ettim. Yemegimi bitirdigimde Burak hala ortalarda yoktu. Bende ates yakilan alana gittim. Gorevli hemen bana bir sarki soyleyip soyleyemeyecegimi sordu. Bende kabul ettim. Aldim gitari elime basladim soylemeye.
SANKI ELIMI HIC BIRAKMAMISSIN
GIBI YOKLUGUNDA KENDI KENDIME

INANDIM DAYANDIM.

SANKI KOTU SONLU HIC HIKAYE YOKMUS GIBI SONUMUZUN IYI BITECEGINI VARSAYDIM YALANDI.

HAVALARDA SOGUK GIDIYOR BU ARALAR

USURSUN SEN BILIRIM.

AMAN DIKKAT ET AKLINA YAZLARI GETIR.

NE OLUR ARA SIRA HABERDAR ET.

PENCERELERDE BEKLETME.

HAYATINA ELBET BIRI GIRECEK. MUTLU OL ONU IHMAL ETME.

NE OLUR ARA SIRA HABERDAR ET.

PENCERELERDE BEKLETME.

HAYATINA ELBET BIRI GIRECEK MUTLU OL ONU IHMAL ETME.

ACIMASIZSIN ISYANKARSIN

VEFASIZSIN RIYAKARSIN

HEM GUNAHSIZ HEM GUNAHSIZSIN

HAYAT GIBI.

HAYAT GIBI.

HAYAT GIBI...

Sarki bittiginde gozumden bir damla yas akti. Herkes beni alkislarken farketmemislerdi bile. Bende hemen gozumden akan yasi sildim ve izin isteyip cadirima girdim ve dizlerimi kendime cekip dusunmeye basladim. Yasadiklarimi... Bana yasatilanlari... Yasamak zorunda oldulduklarimi... Abimi... Ben bunlari dusunurken cadirin fermuari acildi ve iceri Burak girdi. Hic birsey demeden sadece yanima oturdu. Ikimizde birsey soylemiyorduk ama onunla susmak iyi geliyordu bana. Bir sure sonra gozlerinin icine bakip icten bir gulumsemeyle "tesekkur ederim" dedim.

"Sanirim neden agladigini ve o sarkiyi soyledigini biliyorum."

"Ama sen orda yoktun ki. Nasil yani? Nerden biliyosun hangi sarkiyi soyledigimi?"

"Beni goremen orda olmadigim anlamina gelmez. Ben ordaydim. Sadece sen beni goremiyordun." sanirim bu konusmayi sevmemis olucak ki konuyu degistirdi.

"Eee odeyecegin bedelleri merak etmiyor musun?" taviki deli gibi hemde. Ama bunu ona soylemedim heralde.

"Yooo ben unutmusum bile onlari."

"Iyi bir yalanci degilsin yeni kiz."

"Ne yalan soyliycem be sana."

"Tamam madem merak etniyorsun biraz daha bekleyebilirsin o halde."

"Ya sen hayatimda gordugum en gicik insansin. Soyle iste yaaaa."

"Tamam ozaman ben ne dersem diyim hayir demek yok. Anlastik mi?"

"Tamam."

"Hedi gel benimle o zaman."

"Nereye"

"Bir kerede soru sormadan gel be yeni kiz."

"Tamam." biylece birlikte ormana girdik ve yine o ucurumun kenarina gekdik. Ikimizde hicbirsey soylemeden oturuyorduk. Bu normalde beni rahatlatir ama simdi meraklandiriyor. En sonunda dayanamadim.

"Neden geldik buraya?"

"Gunesin dogusunu izlemeye."

"Bu kadarcikmi yani cezam?"

"Sence?"

"Peki ozaman gunes dogana kadar ne yapicaz?" bu sorunun uzerine ikimizinde yattigi cimlerin uzerinde dogruldu ve oturur bir pozisyona gecti.

"Sen ne yapmak istersin?"

"Bilmiyorum ama ben sıkıdim."

"Tamam o zaman soru cevap oynayalim."

"Olur. Ilk sen basla."

"Tamam. Nerde yasiyosun?"

"Istanbul. Sen."

"Bu sene Amerika dan yeni dondum ama ailem Istanbul da."

"Simdiye kadar kac kisiyle ciktin?"

"Ah hadi ama. Bu klise sorulardan hic kurtulamayacak miyim? 3 kisiyle. Kardesin var mi?"

"Yok senin?" bu soruyu beklemedigim icin biraz afalladim. Ona abimi anlatip anlatmamak konusunda kararsiz kaldim. O da anlamis olacak ki

"Ben yanlis birsey mi soyledim? Ozur dilerim."

"Yoo hayir senin sucun yok. Benim bir abim vardi. 5 sene once oldu."

"Ben uzgunum bilmiyordum."

"Sorun yok." dedim ve hafifce gulumsedim. Baktim yavas yavas gunes doguyor bende onu izlemeye besladim. Arkamdan gelen seske resmen nefesim kesildi.

"Seni seviyorum melek."