Ertesi gün Jimin'den~
Yoongi hoca okula gelme demişti. Ben de gitmemiştim haliyle ama ben babamın beni dövmesini istemediğim için evden okula diye çıkmıştım. Öylece sokaklarda yürüyordum.
Belki de babam içkiye başlamasaydı şimdi kardeşim de annem de yanımda olurdu. Annemgil babamın azabından kaçabilmişti ama ben kaçamadım.
Hatırlıyorum... O gün bardaktan taşan son damlaydı annem için...
Annem mi özür dilerim üvey annem diyecektim. Ona hep öyle seslenmemi isterdi.
Benim annem nerde bilmiyorum. Babamın dediğine göre bir barda bir sürtükten hamile kalmış. Sürtük dediği de annem... Beni doğrup intihar etmiş. Galiba bu hayatın en şanssızı ben seçilmeliyim. Üvey annem de babamın içmesinden bıkıp bir miktar topladığı parasının (ç)alıp kaçmışlardı. Bile bile beni götürmemişlerdi.
Belki de annem hiç intihar etmeyip benimle beraber babamla birlikte aile olsaydık bunlar yaşanmazdı.
Ama gerçekler işte...
Var bunda da bi hayır…
Bence yani..
Okulda da burslu okuduğum için ne öğretmenlerim ne de sınıf arkadaşlarım bana olumlu bakmıyorlardı. Aralarına bir kez bile almıyorlardı.
Aşk...
Aşk hayatım olmadı ki hiç. Bilmiyorum aşk filan. Olsa da bana bakacağını sanmıyorum. Kim benim gibi öküz yetim şanssız birini ister ki...
Ah yine denize gelmiştim. Bazen aynı durumlar yaşandığında yine düşüne düşüne denize gelirdim istemsizce. Bilmiyorum çok masum geliyor. Çok da etkileyici.
7 yıldır biriktirdiğim para ile aldığım telefonumu çıkarttım. Tam sessize alacakken bir mesaj sesi geldi. Merak edip üstten çekip bildirime baktım. Yoongi hoca...
Yoongi hoca
Gelmemişsin
Sevindim :)
Bildirimi görüldü yapmadan kapadığımda içime bi öküz oturmuştu.
Bir kişi bile beni sevmez mi!
O gün kaç saat ağladığımı bilmiyorum fakat gözlerim şiş olduğundan babam bile endişelenip dövmemişti. Ben aksini beklerken yapmamıştı.
Ama intihar etmeyeceğim!
Ben güçsüz değilim!
Hayat bana gülmüyorsa inadına gülümseyeceğim!
*****
