"Hey!!!"ona seslendiğim halde bana cevap vermemesi gerçekten saçmaydı.
"Evine geldik."
"Bence bir samora-samor=doktor-görülmelisin,sorunlarında sana yardımcı olur."
"Benim.Sorunlarım.Yok!!!"
"Tamam...öyle olsun."
"Özür dilerim."
"Burası benim evim değilki."
"Bu yer sana annenden kaldı,bir diğer adıyla lamoza-lamoza=yazlık veya kışlık-annen sanırım herşeyi biliyordu.3 gün önce;annen beni arayarak yapmam gerekenleri ve olacakları anlattı şuanda ise dediklerini uyguluyordum.Vaktimiz varsa 1 saat,muhafızlar gelmeden eşyalarını al ve gidelim"
"Peki..dur bir dakika 1 saat mi?!? Çok az bir zaman"
"59 dakika..."
"Ya bir dakika boyunca burdamı dikildim!!!"
"Zaman azalıyor...tik tak tik tak..."
Hızlı adımlarla kapıya yöneldim,simsiyah bir kapı siyah olması yetmiyormuş gibi birde küçüktü.İçeriye girdiğim sırada,bomboş bir ev takıldı gözüme ama ayrıntı detaydadır.Pencerenin altındaki hologram anneme ayitti,bana bir mesajı vardı.Annemin hologramını izlemem uzun sürmüş olacakki koruyucu
"Muhafızlar!!!"diye bağırınca kaçmadım hangi muhafızlar olduğunu düşündüm...
Aniden kapı kırıldı ve çıkan koruyucuydu"Gerizekalı kız!!!! Hala halledemediysen bırak ve kaç!"
"Ben-ben-sanırı-" daha sözümü bitiremeden gelen muhafızlar elindeki silahları bize doğrultarak"Teslim olun,bize doğru gelin ve sakın bir hainlik yapmayın pis sülükler!"ne kadar agresif bir gündü herkes sinirli ve öfkeliydi.Dur biraz..bu muhafız bize "hain" mi dedi? Yoksa ben mi yanlış anladım?
"Sesini çıkarma sakın!"
"Neden?"diye sordum fısıltıyla.
"Birazdan görürsün."gizemli konuşması sinirimi bozuyordu,artık merak duyguma yenik düşünce bir çığlık attım fakat herzamankinden güçlü bir çığlık.
"Bunu yapacağını biliyordum.Hadi şimdi tam sırası."bileğimden tuttuğu gibi yanımızdaki camdan atladık.
"Şu gücü nasıl çıkardım?"
"Bu senin gücünün duygularınla bağlantılı olduğunu gösterdi.Orada attığın çığlık merak duygusuyla ortaya çıktı."
"Orasını anladım ama tam olarak 4 dakikadır düşüyoruz ve hâlâ yere düşmedik."
"Biliyorum,bizi kurtaracak gücün ortaya çıkmazsa 7 dakika 74 binyon 89 saniye kaldı."oha bu koruyucu ayaklı saat miydi? Şansıma bak saatleri sevmem ama yanımda ayaklı bir saat vardı.Merak duygum arttı arttı ve savaşı kaybettim.Ortaya çıkan pembe ışıklar kocaman bir yuvarlak olarak bizi uçurmaya başladılar.Artık uçuyorduk.
"Bu seferde merak demi?"
"Bunuda bildin ayaklı saat."dediğim sırada gözlerini kısarak bana baktı ve "Meraklı bücür."diyerek alay etti.
^*^*^*^*^*^*^
Kisa kesmem nasil?
Oylariniz cook onemli :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz Macera
FantasyGelecekte yaşayan insanlar normaldi taki yaşanan o savaştan sonra...insanların bazıları mutasyona uğradı ve özel güçleri oldu.Hersene o özel insanlar portala kurban verilerek tekrar normal bir yaşam sürmeyi planlıyorlardı.Sıra Olivia'nın annesine ge...