"The Promise"

CHAPTER I

Chona's pov

Naay..! Kain muna tayo..nagugutom na ako eh..angal ko sa aking nanay habang namimili ng mga kagamitan para sa darating na pasukan..
Sige nak! Bibilhin ko lang ang mga ito..at uuwi na tayo, ibibili ko nalang ng ulam ang ipangbibili ng miryenda nating dalawa. Tiisin mo muna anak ha!? pag-papaunawa ng aking ina..lo-oy man. Sige po inay, gutom na kaayo ko.

Halos mahilo na ako sa aking ina sa pag-hahanap niya ng mumurahing mga kwaderno para sa aming dalawang magkapatid..sa hirap ba naman ng aming buhay ay halos hindi kona kilala ang ibat-ibang klase ng isda sa palengke..

Kahit maka salubong ko 'ata ang mga ito sa daan, hindi ko ito mapapansin..at masasampal pa ako ng mga ito dahil sa pagkapahiya. Hahahaha. Mas kilala ko ang bangus dahil iyon ang pambansang isda..ngunit nakaka dismaya dahil hanggang sa merkado lang kami magkaka-kilala.. Suzz mia!

Bukod sa tuyo at sardinas..kuntento na kaming magkapatid, kapag may naii-uwi si inay at itay na itlog at manok paminsan-minsan..

Sa isang taon, 4 na beses lang kami nakaka-kain ng karne, kaya't gustong-gusto ko pag-dumarating na ang buwan ng mga ber/bre.. Setyembre, oktubre, nobyembre, desyembre,..lubi-lubi..inaawit ko sa aking isip.

Oh anak, tara na.. Itikom mo yaang bibig at punong-puno na ng mga langaw iyan..daig mo pa ang buwaya.. sus kaluoyi! pang-uuyam ng aking ina.

Nay naman!..may iniisip lang ko lang, kung ano ba ang uulamin natin mamaya..angil ko, kamot-kamot ko ang aking leeg.

Suzz anak.! Pasensya lang gud sa kahirapan natin..bumili naman ang nanay mo ng bagong mga kwaderno para sainyong pag-aaral eh..habang binubuklat niya ang luma at punit-punit niyang pitaka..

Wag kang mag-alala dahil ipagluluto ko kayo ng pechay at isda mamaya.. Oo isda at pechay.. pag-uulit niya..

Talaga nay?.. May isda? Paninigurado ko, habang nakahawak sa kanyang braso..

Oo nak.. Ipi-prito ko para mas masarap..-pagmamalaki ni nanay.

Ganun na lamang ang aking tuwa, dahil sa iilang buwan kung pinag-sawaan ang sardinas, ay matitikman ko na ulit ang mga iyon..
Ay! ka swerte bah!

Mabilis na kaming nakarating ng aking ina sa aming munting tahanan..may maliit na balkoni, kusina, sala, at dalwang kwarto, ngunit ang bahay namin ay gawa lamang sa mga magagan na materyales ang mga ito, na para bang masisira agad, kahit sa isang suntok lang ng tatay ko. Hahahaha

Agad kung hinanap ang naka babata kung kapatid..

chenchen! Pasigaw kung tawag sa kanya. May pinamili si nanay para sa atin, halika!

Ano po iyan ate.. Tanong niya habang binu-bulatlat ang mga supot inilapag ko sa sahig, nakikita ko sa kanya ang tuwa, at hindi maita-tangging paborito niya ang mga ito, dahil na rin sa hilig niya ang mag-sulat at mag-aral..nasa elementarya palang ang aking kapatid..at ako naman ay 2nd year sa highschool.

Hindi tulad ko, tamad akong mag-aral, tamad mag-sulat, at paminsan-minsan ay ng ka-cut pa ng klase.. Pano ba naman ako makakapag-aral ng maayos, minsan lang ako magkaroon ng baon, kadalasan ay wala..

Hindi naman baon nag inirereklamo ko upang maging tamad sa klase.. Nagugutom lang talaga ako.

Oh ito sayo chenchen.. Dalawa ang panulat mo at isa sa akin.. Tatlo ang binili ni inay na ballpen, tig dadalawa kami, ngunit mas hilig niya ang mag-aral kaya pinaubaya ko nalang ito sa kanya. Salamat po ate- aniya . Daghan akong ballpen kesa nimo..bait mo talaga..