Mangaka | Taekook

chapter twelve

aklımda jungkook'un yemek sorunu olması yoktu ama bunlar bir şekilde yakınlaşmalıydı bence?

30 yorum istiyorum lütfen :(

iyi okumalar kiraz çiçekleri 🌸

-

koi no yokan
taehyung? şey sanırım bu senin numaran çünkü ah, tabi ki senin numaran, sanırım
dün kaydetmişsin, şey her neyse ben sana
teşekkür etmek istedim, yaptıkların için

taehyung
iyi misin bugün?

koi no yokan
ben iyiyim, gerçekten
yaptıkların için teşekkür ederim
seokjin'e söylemediğin için de öyle

taehyung
ona söylemeyeceğime söz verdim
ama sen de bana söz verdin jungkook

koi no yokan
evet söz verdim ve tutacağım
yani deneyeceğim ama şey neyse

taehyung
sadece denemeyeceksin kook
sözünü tutacaksın anladın mı?

koi no yokan
pekala tutacağım
sana zahmet verdim, özür dilerim
kıyafetlerini de yıkayıp getireceğim
okula gidiyorum diye çıkaramadım ama

taehyung
bana zahmet vermedin
kıyafetler sorun değil kook
sana daha çok yakıştılar zaten

koi no yokan
hiç de öyle olmadı taehyung 😣
senin kıyafetlerin çok bol geldi bana
çok çirkin duruyorum içlerinde

taehyung
kendine böyle şeyler söyleme artık
benim kıyafetlerimin içinde çok güzelsin,
resmen kayboldun içlerinde, miniciksin
ayrıca kıyafetlerim bol değil benim
sen çok zayıfsın, duydun mu beni?

koi no yokan
pekala :/
yine de kötü durdu sanki
durmadı mı yoksa?

taehyung
durmadı kook
aksine çok güzel durdu

koi no yokan
şey derse girmeliyim
görüşürüz taehyung

-

my sunshine ☀️
evet şimdi bana dün neden apar topar evden kovulduğumu açıklayacak mısın?

taehyung
jungkook'u getirdim eve

my sunshine ☀️
sikeyim taehyung
daha dün uzaktınız, şikayet ediyordun
şimdi noldu da eve getirebildin onu?

taehyung
jungkook kilo almaktan korkuyor
yemek yemiyormuş bu yüzden
bazen de kendini kusturuyormuş

my sunshine ☀️
siktir ama o daha çok genç
tanrım, ne demek kendini kusturuyor?

taehyung
eskiden kiloluymuş ve tekrar öyle biri olmaktan korkuyor anlayacağın kadarıyla

my sunshine ☀️
çok üzüldüm taehyung
sen ne yaptın peki duyunca?

taehyung
bana konum atmasını istedim
sonra evine gittim ve kendi evime getirdim
tanrım o kadar minik ve zayıf ki, gerçekten sana yemin ediyorum minik kaldı kollarım arasında, ağlıyordu ve kucağıma aldım onu
yemek hazırladım ve sonra kendi ellerimle
yedirdim, başta yemek istemedi korktu ama
gözlerime bakmasını istedim, biraz zor olsa da dediğimi yaptı ve yedirmeme izin verdi
ağladığı için gözyaşlarını sildim ve o kadar
güzeldi ki, sana yemin ediyorum, hayatımda
gördüğüm en güzel çocuk o, akıl almaz bir güzelliği var, kelimelere dökemiyorum