İMPOSSİBLE

-2-

Derse gitmek için oturduğu yerden kalktı.
Koridorda yürümeye başladı.
O sırada biriyle çarpıştı.
Hermonie reflex olarak ellerini göğsüne koymuş dengede durmak için ondan tutunmuştu.

Kafasını kaldırdı maviler kahverengilerle buluştu.
Herşey karardı sanki kımıldayamadı ikiside.
Hermonie o an karşısındaki mavilerde bir ışıltı gördü sanki.

Ayrılmak istedi fakat yapamadı.
Mavilerin sahibi çok sıcaktı çünkü.
Neye uğradığını şaşırdı beyaz tenli genç büyücü.
Normalde olsa kime çarptığında hile bakmaz geçerdi çünkü.
O anın sonsuza kadar sürmesini istedi çünkü...

Arkadan birnin buğazınıntemizleme sesi geldi.
Maviler maviyle buluştu bu sefer.

"Baba?"

Lusius tüm asiliğiyle yürüyerek iki gencin yanına geldi.
Hermonie'e baktı bir süre.
Sonra buz mavileri oğluna döndü.

"Burda ne yapıyorsun Draco?"

Birden toparlanır.

Ve Hermonie'e bakar.

"Aptal Bulanık önüne bakmayı unutmuş."

Fakat bu sefer mavilerde biraz üzüntü ve pişmanlık vardı.

Babasının yanına gitti ve ikisi yürümeye başladı.
Kıvırcık saçlı kız arkalarindan bakakldı sadece...

Lusius birden Draco'yu duvara sıkıştırdı.

"Onunla ne halt yiyordun?"

"Sadece bana çarptı!"

"Onu bırakıp gidebilirdin Draco! "

Genç oğlan kaşlarını çattı ve karşısındakine baktı.

"Abartılıcak bişi değil!"

"Ona nasıl baktığını gördüm. O bir bulanık Draco!"

"Ne dersen de baba! Ona kanına göre  davranamazsın.  Kimseye davranamazsın."

Lusius birden afallar.

"Ne."

"Beni duydun!"

"Bana karşı gelicek cesareti sana o bulanık veriyorsa ona bunu ödetirim!"

Draco korkuyla babasına bakar.
Işaret parmağını kaldırır ve.

"Aklından bile geçirme."

"Ondan uzak dur o bir bulanık."

"....."

"Duayamadım?"

"Bulanık. "

Bulanık