The next thing I know, my head rested on his chest and his arms is wrapping me.
30 seconds?
1 minute?
Sana nandito nalang siya kapag umiiyak ako, kasi agad na nawawala ang bigat ng nararamdaman ko dahil sa yakap niya.
"You're fine now?" He asked. No, I'm not. So please don't stop embracing me! I want to shout that, but I can't.
"Yeah." At kumalas na ako sa pagkakayakap niya.
He looked at my messy face, hair, and uniform. Awkward.
Yumuko ako, nakakahiya.
"Thank y-you." I said.
"What for?" Nakakunot-noo niyang sabi.
Sa ano nga ba? Inaway na nga niya ako at kinaladkad tapos mag tha-thank you ako? Duh! Suplada mode on! Nerd na suplada? Ew! thats me.
"No! Nothing to thank you! I mean, thank you not!" Sabay talikod and Go!
Suplada na ba yun? Yuck. Ang cheap. Di ko nga ramdam yung ginawa ko. Ahahaha.
Then he shouted, "You're weird!" And chuckled.
Music in my ears.
____________________________________________
Im here at my room.
"Arghhhhh!" Sigaw ko sabay higa sa kama.
My mind is full of 'What Ifs' thinking about Van.
What if I go change my style? I mean, my hair, the way I get dressed, the way I walk, the way I talk, Put some confidence, you know?
What if I change? Will he fall inlove with me?
Magugustuhan ba niya ako?
What if ayaw niya? What if mas maiinis pa siya sakin? Eh alam ko namang ang mean-mean niya. :3
In this way ba mas mapapansin niya ako? I mean, not like I was just a nerd nor a Council's President, but as a person. As someone? As a girl worth of his attention. Will I reach him if I change?
"Ang gulo gulo! Van bakit hindi ako? Bakit?!" Gosh. I'm going to do it again.
I go down the stairs, mabuti at tulog na sina mommy at daddy. Wala naman si Ayen (younger sister).
Dumiretso ako sa sink. Wahh! I'm doing it again! Gosh! gosh!
Eto na. *Gulp* *krunchdhsgajajsggfsjwuumythsdh*
Ininom ko nga deretsahan ang pitsel na punong puno ng tubig. Ito ang ginagawa ko kapag hindi ako mapakali o may mga iniisip akong nakakastres.
"Wow! Look at that! Are you a water monster Ate?!" Hysterical na pagkasabi ni Ayen.
"Say what Ayen? You're a chocolate monster! We are monsters okay? So shut up. Our neighbors might hear you!" Seryoso kong sabi sa kanya na ikinatakot niya. Ang mga bata talaga!
Ayen is my 12 year old sister. Sometimes she acts like a 40-year old weird lady and usually she wears her immature mask. See that?
"Ate naman eh! Niloloko mo lang ako diba?" Natatakot niyang tanong.
"Hahahahaha! You silly!" Natatawa kong sagot.
"Are you kidding me Nesryll?" Now she acts like a serious crap!
"Yes I am." I said.
"Ahahaha!" Sabay naming tawa. Kahit baliw 'tong kapatid kong to, mahal na mahal namin ang isa't isa.
"Ate, diba may facebook ka?" Inosenteng tanong niya.
"Oo, bakit? Meron ka rin ba?" Tugon ko.
"Ah, oo. Pero wala dito eh. Andun sa ano. Sa library naiwan ko. Bye!" Sabi niya at tumakbo. Ang labo. Gets niyo ba?
____________________________________________
It's Saturday! And you know what does it mean?
Actually, I don't know. Kidding, pupunta kami sa mall ni Ayen!
"Ate, gagawa pa pala ako ng project sa bahay nila Yeng!" Sigaw niya. Wait, nababasa ba niya ang isip ko?!
So thats it, I mean ako nalang ang pupunta sa mall kasi nga may gala ang kapatid ko.
Pumunta muna ako sa lobby bago lumabas ng bahay. I removed my phone from charging.
Kinuha ko sa garahe ang mini copper at nag drive na papunta sa Mall.
When I got in, I looked myself in the glass door.
"Sa paglabas ko sa pintuang ito, magbabago na ang lahat." I whisphered to myself while smiling.
____________________________________________
Two days Later.
Kakadating ko lang sa school, ginamit ko yung minica na bigay ni daddy, hindi ko kasi yun nagagamit simula noong binigay niya (pwera lang kung pupunta sa mall) kasi pag dinala ko sa school nahihiya ako. Ewan ko basta ganun.
When I got out my car, all eyes on me. Wow. That's news.
I walked into the corridor.
Nakarinig ako ng mga tsismis. And probably, they're talking about me.
"Transferee ba 'yan?" Girl no. 1
"Ewan ko ba, baka model na pumunta lang sa school. Nakaka insecure!" Sagot ni Girl no. 2
"Gosh! Ang puti puti niya!" Girl no. 3
"Pare, tinamaan na ako." Wala sa sariling sabi ng isang lalaki.
This is what I want now. ATTENTION.
I love hearing those compliments.
___________________________
A/N: Leave Comments and Vote please. Thank you. Anyways, HAPPY NEW YEAR!
BINABASA MO ANG
If Things Are Left Unsaid (Short Story)
Teen FictionYou belong with me, right? Do you?