CHAPTER THIRTY:

112 5 5
                                    

Unexpected

---

Valentine... my dear dear brother"

Biglang nawala ang aking pagiging seryoso ng marinig ko ang mga huling sinabi niya, napatigil din ang aking kamay na ngayon ay tuluyan ng nakawala sa mga tali.

Punong puno ng iba't ibang damdamin ang aking nararamdaman ngayon, hindi alam kong anong magiging reaksyon. Totoo nga ba ang sinasabi niya?

"N..o" yan nalamang ang lumabas sa aking bibig habang di parin alam kung papaniwalaan siya, nakita ko siyang ngumiti ng mapait.

"My father is Delbert de Guzmán, and that's your fathers name Valentine, right?" diretchong sabi niya pero dali akong umiling.

"No! Your not my brother!" Sigaw ko dito na hindi makapaniwala at tuloy tuloy lang sa pag iling.

"Were brother's Valentine! Yun ang totoo!" Sigaw niya din sa akin, napakagat ako sa aking labi habang pinipigilan ang aking utak na muling bumalik sa mga panahon na nagiging ako gabi gabi dahil sa mga pag aaway nila dad at mom.

"No...no...noo..."  paulit ulit kong binibigkas habang patuloy parin na umiiling.

"Were brothers Val" ulit na sabi ni Jacob, seryoso lang siyang nakatingin sakin habang ako ay hindi maipinta ang aking mukha dahil sa pagkagulo ng aking isipan.

"Your not my brother!" Sumbat ko sakanya, hindi pwede na maging kapatid ko siya! Hinding hindi!

Napatawa lang siya ng mahina, at diretcho niya akong tinignan ng seryoso.

"I am Valentine... why? Hindi ba sinabi ng tatay natin sayo na may kapatid ka sa ibang babae?" Biglang sumbat niya, nainis naman ako dahil sa sinabi niya.

Gusto ko na siyang suntukin pero pinipigilan ko lang ang aking sarili, namumuo na ang aking kamao  at gustong gusto ko ng suntukin siya.

Ngumisi ako sakanya "wala siyang sinabi kasi alam niya mismo na ako lang ang tinuturing niyang anak" sumbat ko sakanya, biglang nag iba ang kanyang reaksyon at dali dali niya among sinuntok sa mukha.

Idinura ko lang ulit ang dugo mula sa aking bibig at napatawa ng mahina na tumingin sakanya.

"Gago! Iniwan ka niya din at iiwan ka ng lahat! Tandaan mo yan!" Sigaw niya mismo sa harapan ng aking mukha, seryoso lang akong nakatingin sakaya.

Yeah his true about that... but I'm not playing his games anymore.

"Atleast ako tanggap ko, ikaw tanggap mo? Sa tingin ko hindi. Sa ginawa mong toh halatang halata sayo ang pagkadesperada mo na makuha ang atensyon ng lahat" diretcho kong sabi mislalo namang namuo ang galit sa kanyang mukha at dali nanaman akong sinuntok sa mukha.

"You don't really get it don't yah" nakangising sabi ko sakanya ng makaahon ako sa malakas na suntok na ginawa niya.

"Fuck you! You don't know anything!" Sagot niya sakin, napatawa naman ako dahil sa sinabi niya, his already bringing out his emotion.

"I know everything Jacob, your a mistake" diretchong sabi ko, kaya sinuntok niya nanaman ako sa aking mukha.

Nakayuko ako habang tumatawa, nababaliw na atah ako.

"You shut up!" Rinig kong sigaw niya kaya napaangat na ako ng aking ulo at diretcho siyang tinignan.

Napasabunot na siya sa kanyang buhok at halatang nawawala na sa kanyang sarili.

Barrier in Between|✔Where stories live. Discover now