My Yaya Is My Girlfriend ( Season 1 )COMPLETED

♡ChApTeR~57♡

♡TRISHA POV.♡

GUSTO KO NG HUBARIN ang gown ko dahil ang kati neto sa balat...

Pero sumapit ang gabi...

Nagulat pa ako ng makita si Ethan at si Jack may dalang mga naglalakihang supot..

"Nag grocery kami... meron narin akong dalang mga damit nyu" ani Jack...

Dun ko lang napansin ang kanyang malamig na tinig na halos ikadurog ng puso ko...

You still love me? Gusto ko mang tanungin sa kanya yun.. pero nahihiya na ako. Dahil sa ginawa ko...

Maya maya pa sumapit na ang pag tulog...

Hinihintay ko siyang pumasok sa kuwarto para kausapin ako...

Pero nagulat ako ng bumukas ang pinto at iniluwal ang guwapo kung nobyo...

"Gising kapa? Mag pahinga kana" sobrang lamig ng tinig nya... halos ginawin ako...

"Ahh oo." Sambit ko nalang..

Ikaw ang hinihintay ko baby... i miss you so much...

Para akong tangang nag iwas ng tingin dahil namasa ang mga mata ko..

"Are you okay?" Tanong nya...

"Ha?" Suminghot ako.. "oo" pag haharap ko sa kanya .. "Namiss lang kita" nilakasan ko ang loob ko para lang masabi ang salitang yan... "Hindi mo ba ako namiss?"

"Lagi kang nasa isip ko.. paanong hindi kita ma mi miss...hindi ko naman makakalimutan ang nanakit saaken" ngumit siya at sa ngiting yun... isang bagong Jack ang nakikita ko... napapikit ako dahil puno na ng luha ko ang mga mata ko. Umagos hanggang leeg ko ang luhang pumatak..

"Sorry" yun lang ang tanging lumabas sa bibig ko.. "hindi ko sinasady----"

"Kailangan munang matulog.. lumalalim na ang gabi" pigil nya saaken..

Napaka cold mo naman! Di ka naman ganyan saken dati eh. Ilang buwan lang tayong hindi nag kita.

"Mahal mo pa ba ako?" Nagulat rin ako sa sarili kung tanong nanglaki ang mga mata ko at nag iwas ng tingin sa kung saan.. Sorry talaga Jack.. hindi ko sinasadyang saktan ka.. halos gusto ko na yung ibulong.. dahil sa pag iimpit ko ng hikbi ay napatikom ang bibig ko at naglapat ang mga labi ko...para lang pigilan nag hikbi.

Kung alam mo lang na lagi kaming naghahanap ng paraan para lang hindi matuloy ang kasal na yan!... kung alam mo lang kung gaano kitang pinili.. pinaglaban kita pero hindi ko kayang labanan ang pamilya ko ng mag isa... Jack.. kung alam mo lang kung gaano kahirap matulog ng wala ka sa tabi ko..nang wala kang yakap at haplos... nasanay akong nandyan ka... sorry kung nasaktan kita pero Jack mahal na mahal pa kita...

Sa isip ko lang yun sinabi pero.. pigil na pigil ko ang sarili kung wag umiyak.. hanggang sa hindi ko nakayanan at ang dalawa kung palad ay napunta sa buo kung mukha.. at doon humagulgol ng iyak...

Ramdam ko paren si Jack dito sa kuwarto pero parang wala syang nakikita....napayuko ako sa cabinet na tuh na may salamin sa gilid...

"Sorry Jack.. hindi ko sinasadya.. hindi ko sinasadyang saktan ka... mahal na mahal kita Jack." Kahit nahihirapan ako ay sinikap kung wag mautal...

"Pwede bang kalimutan nalang natin yun? At mag umpisa tayo ulit?" Doon na nagsalita si Jack.. halos mapaos sa hina ng kanyang boses.. "please.. ayukong nakikita kang umiiyak Trisha..mas nasasaktan ako"