Bu günde uyandım sensiz bir güne. Yine güneş buruk ,kuşlar ötmüyor,çocuklar top oynamıyor. Yine sokaktaki teyzeler susmuş ,arabalar çalışmıyor. Ve yine sensiz bir ben..
Ben mi nasılım ? Ben yine yorgun,ümitsiz,çaresiz,ürkek ve birazda korkak. Ben yine eksik ve ben yine mutsuz. Dünya durmuş adeta. Sen gideli zamanda geçmez oldu. Kapım çalınmaz oldu..
Biliyormusun ben artık üşümüyorum. Ne biliyim işte hissetmiyorum. Tek hissettiğim şey sol tarafımdaki o hep atan et parçası. Bir tek o canımı acıtıyor o kadar. Yoksa başka bir şey hissetmiyorum..
Bu gün yolda yürüyordum. Pamuk şeker gördüm. Biliyorum sen çok seversin. İki tane alıp hemen yanına geldim. Onu yanına bıraktım. Belki yemessin ama hiç değilse "Bana neden almadın" diye tirip atmassın. Ne biliyim işte seni hissettim bir an. Belki belki gerçek değildir diye aklımdan bile geçirdim. Ama biliyorum saçmaladım.
İki sevgili gördüm el ele tutuşmuş arabalarına biliyorlardı.yolun ortasında kalakaldım. Gözlerim doldu. Ağlamamak için dişlerimi sıktım. Ve bir kenara doğru yürümeye başladım. Etraftakilere aldırmadan hıçkıra hıçkıra ağladım. Birileri durup bakıyor. Birileri bakmadan geçiyordu. Onlar ne bilsin benim derdimi. Ve o gün tek duam sadece "O iki sevgilinin sonu İşallah bizim gibi olmaz." oldu.
...
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. On iki saatte kendime gelmişim. Baş ucunda en yakın dostum annem babam ve abim. Hepsi beceriksizce gülmeye çalışıyordu. Ama o kadar yorgundum ki sadece etrafı seyredebildim. Ve gözlerimi kapatıp uykuya daldım. Herkes başucumdaydı. Ama bir tek sen yoktun. Seni de soramadım. Ama gözlerim kendiliğinden kapandı. Sakın merak etme gözlerimi açar açmaz seni soracağım. "Söz veriyorum "..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENSİZLİK
أدب المراهقينGenç adam yürüyordu sokakta.Havada delicesine kopan şimşekler,gökgürültüleri,hiç birini duymuyordu adeta.İçinde ki çığlıklardan başka... Delirmişti sanki ayakları çıplak o soğuk sokakta tek başına.Gözyaşları yağmura karışıp soğuk zemine çakılıyordu.
