Κοίταξα για ακόμη μια φορά έξω από το παράθυρο μήπως και δω την μορφή της μετά από τόσες μέρες.
Έκλεισα εκνευρισμένος την κουρτίνα καθώς προχώρησα προς το κρεβάτι. Πήρα το κουτί με τα τσιγάρα που βρισκόταν πάνω καθώς προχώρησα ξανά προς το παράθυρο.
Πήρα το τελευταίο που βρισκόταν μέσα στο κουτί καθώς το τοποθέτησα ανάμεσα στα χείλη μου.
Πέταξα το κουτί πίσω στο κρεβάτι καθώς έβγαλα από τη τσέπη της φόρμας μου τον αναπτήρα.
Άναψα το τσιγάρο και αφου έκανα μια τζούρα άνοιξα πάλι επίμονα την κουρτίνα
Ξαφνικά ακούστηκαν κάποια χτυπήματα στην πόρτα.
Έκανα ακόμα μια τζούρα και αφου έκλεισα ηττημένος την κουρτίνα έδωσα το σύνθημα για να μπούνε μέσα.
"Πάλι έτσι είσαι?"εμφανίζεται η Sylvia κρατώντας το μπλοκ της
"Τι θες?"ρωτάω αγνοώντας την ερώτηση της κάνοντας μια ακόμα τζούρα από το τσιγάρο
"Κάνε μπάνιο, ετοιμάσου και σβήσε αυτό το ριμαδοτσιγαρο επιτέλους"μου λέει και ξεφυσαω
"Δεν έχω ορεξη"απανταω προχωρώντας προς το κρεβάτι όπου και κάθισα αυτή τη φορά
"Δεν μπορώ να σε βάλω πάλι μη διαθέσιμο δεν το καταλαβαίνεις?"μου λέει εξαντλημένη
"Δεν με ενδιαφερει"απανταω κάνοντας ακόμη μια τζούρα από το τσιγάρο
"Πρέπει να καταλάβεις κάποτε πως όλες όσες έρχονται εδώ έρχονται για εσενα."μου λέει και γυρίζω να την κοιτάξω σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου
"Έστω οι περισσότερες. Και εσύ επειδή δεν ξέρω και εγώ τι έχεις πάθει δεν θέλεις να πηδάς απ' ότι φαίνεται, οπότε εμείς τις πασαρουμε είτε στον Jason είτε στον Harry"μου λέει και ρολαρω τα μάτια μου
"Ωραία καντε το ίδιο και σημερα"απανταω κουρασμένος με την όλη κατάσταση
"Ξέρεις θα υποψιαστεί κάτι ο David και μετά δε-"
"Το κατάλαβα Syl"της λέω καθώς σηκώθηκα όρθιος σβήνοντας το τσιγάρο στο τασάκι που βρισκόταν στο κομοδίνο μου
"Σου αφήνω εδώ το χάπι σε περίπτωση που τα βρεις σκούρα. Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι αλλο"μου λέει καθώς έβγαλε από το άσπρο κουτί δύο χάπια και τα άφησε στο τραπεζάκι κοντά στο κρεβάτι
"Με υποχρεωσες"μουρμουριζω μέσα από τα δόντια μου προχωρώντας προς το μπάνιο
"Σε 20 να είσαι ετοιμος"μου λέει και γύρισα απορημένος προς το μέρος της
