Lemon's POV
Isang linggo na ang lumipas, pero hindi pa rin maalis ang ngiti ko, dream come true!! Makakasama ko ang 'Cohence' na mga idol ko sa isang entablado, yun nga lang, this will be the last time they will perform, so I want it to be memorable.
Yesterday, Leon called me about the rehearsal of the songs that we're going to sing. I agreed urgently and he texted me their address.
Nakasakay ako ngayon sa kotse papunta sa bahay nila ng matanaw ko yung apartment ni Maddi, sinulyapan ko lang dahil alam kong wala namang tao doon. Umalis na si Maddi nung birthday ko, we didn't have chance to talk at nalaman ko lang un kay mom. At di na sya nagpakita pa, besides I don't care about her anymore.
Nandito na rin ako sa isang subdivision, buti na lang napaalam na ni Leon sa guard ung pagpunta ko dito sa subdivision, kaya nakapasok agad ako.
Tumapat ako sa isang puting bahay na may itim na gate, dalawang palapag lang ito, puro halaman yung nakapaligid, hindi gaanong malaki pero maaliwas. Nag-doorbell na ako, bumungad sa akin ang isang matandang babae, kasambahay ata.
"Kayo po ba si sir Lemon?" Tanong sakin ni manang
"Opo, ako nga po." Tumango ako at ngumiti
"Tuloy ka hijo! Hinihintay na po kayo ni sir Leon, nandun na po sila sa loob."
Tumingin ako sa wrist watch ko, late na pala ako ng 20 minutes, alas-diyes usapan namin, traffic kasi.
"Sige po."
Pumasok na ko, nagulat ako kasi halos lahat ng musical instrument meron sila. Percussion, drums, at string instruments, naka-display lahat sa living room. Paglingon ko, nakita ko yung grand piano na isa sa pinakamahal na piano dito sa Pilipinas. Wow!!! May humawak sa braso ko.
"Yan ang mga unang koleksyon ng parents namin, na syang business namin ngayon." Si Leon pala.
"Kaya pala naging musikero ka rin, nasa dugo pala.." - ako
"Alam mo pare, whether it runs in the blood or not, it still you whose going to decide on what things do you want in your life. Tumutugtog at kumakanta ako, not because to impress people but to express my feelings. Music for me is one of my key to sent my message to them."
I just nodded because I didn't expect that Leon is having a deeper understanding about music. I just wondering, why they are not performing in the outside word?
"Bakit sa underground society lang kayo tumutugtog?" Tanong ko, curious lang.
"Simple lang, ayaw namin ng kasikatan, dahil kung minsan ang katanyagan ang nagiging dahilan ng kawalan ng esensiya ng musika , yung passion at love para sa ginagawa mo, kaya we want our identity to be unique at the same time mysterious."
"So, kaya rin ba wala kayong apelyido lahat?"
"Isang reason lang palang un. Yung pangalawa, sa family background namin, both of my parents known in the music industry, ayaw kong maging basta anino nila, Im so proud to be their son but I make my own way how to deal with music."
He's so deep, maybe it is one of the reason why Lian fall for him.
"Leondale, Lemon, halika na kau!! Antagal nyo!!" Si Warren yan, drummer ng Cohence.
"Hoy Warren! Wala kami sa kabilang bundok para sumigaw may natutulog pa! Bahay mo ba to??" - Leon. Tumingin sya sakin
"Tara na nga Lemon"-Leon
Papunta na kami ngaun sa music room nila, malapit ata sa likod bahay nila. Habang naglalakad, may biglang sumigaw na babae pababa na sya ng hagdan.
"GOOD MORNING EVERYBODYYYYY!!!" Naka-pajama at sando lang sya.. Lian?! Teka, live-in ba sila!?
"Baby, ang aga-aga mong mag-ingay, para kang si Warren eh.. tsk.. umakyat ka nga ulit, magpalit ka ng damit may bisita tayo.." - Leon
"Okay kuya!!!" Nagpout pa sya.. KUYA!!! Kapatid nya lang si Leon, as in bro, utol?!? Ang saya ko!!
"Anong ngini-ngiti mo dyan huh?!" Hala nakangiti na pala ko.. Wala eh, nagselos kasi ako?? Selos nga ba?! Ako?! Hindi pala!! (ms. creator: huli ka na, palusot pa!!) (eh sa hindi naman talaga eh..)
"Ah.. eh... wala.. hehehe"
"Ewan ko sau!! Monggoloid!!" Nakasimangot sya at umakyat na.. anong ginawa kong masama??
LJ's POV
"Rise and Shineeeeee!!! Today will be unforgettable day!!" Kagigising ko lang at may morning glory pa ata ako but who cares? Im so happy *^O^* Kulet texted me that he will
pick me up later, 12 pa daw, may important matter pa daw syang gagawin but its okay for me..
San kaya kami pupunta? Sa mall? Sa EK kaya? Kyaaaaaah!!! Excited much!! *^O^*
I did my morning ritual, di ma muna ko nagpalit ng pantulog. Bumaba na ko dahil 10:30 na..
"GOOD MORNING EVERYBODYYYYY!!!" ang saya sumigaw, nakakagaan ng feeling!! :D
"Baby, ang aga-aga mong mag-ingay, para kang si Warren eh.. tsk.. umakyat ka nga ulit, magpalit ka ng damit may bisita tayo.." andito pala si Kuya Dale pati si Kuya Warren..
"Okay kuya!!!" Napatingin ako sa isa pa nyang katabi, aba bat to nakangiti, baka minamanyak na ko neto.. sasakalin ko sya!!
"Anong ngini-ngiti mo dyan huh?!" Subukan mo lang magkamali..
"Ah.. eh... wala.. hehehe" wala daw?! Ano un!? Lame excuse..
"Ewan ko sau!! Monggoloid!!" Umakyat na ko ulit.. He spoiled my day!!!! Argggg!!!
Nagligo na ko at nagpalit ng damit para mamaya ready na agad, I dont want that rotten fruit ruin' my beautiful day.... at nahiga ulit sa kama ko... hayyyyy....
(~O~)ZzzzzzzzzZzzzzzzz
---------------------------------------------------------------------------------------
♪Baby I got love for thee
So deep inside of me
I dont know where to start
(yeah yeah yeah yeah yeah)
I love you more than anyth----♪
Napamulat ako, ringtone ng cp ko un ah... 'Baby I' by Ariana, kakahawa si sissy.. hehe ^.^v
Kulet Calling... accept agad..
"Hello??" Tumingon ako sa wallclock, hala?! 12 na pala!!
"Buti sinagot mo na din kulet, kanina pa kita kinokontak eh" bakit sya malungkot?
"Ahh ganun ba? Sorry, nakaidlip ako.. nasa baba ka na ba? Wait mo ko mag-aayos lang ako ah" i said happily, baka kasi galit eh
"Actually kaya ko napatawag is because I want to postpone our date.. I'm so sorry LJ"
"Bakit naman?" Namumuo na yung likido sa mata ko, he promised to me, nakakainis!! Hindi kami nag-uusap ng one week dahil sa lintik na event na yan tas eto pa..? :'''(
"May problema kasi sa event, you know my responsibility for it.. next week na lang ulit.. promise.."
"Wag kang mangako kung hindi mo kayang tuparin!!" Nakakabadtrip na talaga..
"Sorry.." he said in a very low voice..
"Do what you want Zeke.. bye.." binaba ko yung phone ko.. My tears started to flow freely.. Eventhough I need Sophie, she's not here to comfort me.. She went home last friday night, because tatits is sick.. What now?! Im alone here..?? Huhuhu
T_______________T
