(Aptal/Hoseok)
Yoongi
Eğer bana gerçekten yardım etmeyi düşünüyorsan şuan tam zamanı
Kendimi aşırı bunalmış hissediyorum
Ve tüm bunlar yetmezmiş gibi
Taehyung sürekli baskı yaparak bir şeyleri düzetmeye çalışıyor
İnsanlar benden sürekli
Sürekli bir şeyler bekliyorlar
Bu kadar beklentiyi kaldıramıyorum
Belki de gerçekten pes etmenin zamanı gelmiştir
Sende söylemiştin değil mi
Ben bu yola uygun bir insan değilim
Asla başaramayacağım
Hoseok
Eğer yanında olsaydım sana bir tokat atardım
Süreyi başlattın mı:D
Süre umrumda değil
Lütfen derin bir nefes alıp arkana yaslan olur mu
Her şeyi çözeceğim
Söz veriyorum
Nasıl bu kadar emin olabilirsin ki
Beni doğru düzgün tanımıyorsun
Hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun
Daha birkaç gün önce sana
Senden nefret ettiğimi söyledim
Bu seni hiç etkilemedi mi
Aslında pek sayılmaz
Çünkü gerçek duygularını bastırmak için kalıplaşmış sözcükler kullanıyorsun ve ben bunu anlıyorum
Benden nasıl nefret etmiyorsan
Taehyung'u da düşündüğün kadar sevmiyorsundur belki de
Ona yarın konuşabileceğimizi söyledim ve
O zamana kadar kafamı toplayıp bunu düzgünce bitirmem lazım
Onun hakkında ne düşünüyorsun
Ya da daha önemlisi
Ne hissediyorsun?
Ben
Vay canına çok beklemediğim bir yerden başladık
Üniversite zamanlarında bana çok destek olmuştu
Arkadaşlığımız o zamanlara dayalı aslında
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lo sıento//sope✓
FanfictionSeneler önce birkaç aynı derste denk gelip birbirlerinden nefret eden iki kişi, ilerde psikolog Min Yoongi ve dünyaca ünlü şarkıcı/dansçı Jung Hoseok olarak tekrar karşılaşır. (Not; Fic seneler önce acemilik ve biraz da ergenlik zamanlarımda yazıla...