İLK Mİ, SON MU?(düzenleniyor)

BÖLÜM 3

2 YIL ÖNCE

Bugün güne başlarken içimde farklı bir heyecan vardı. Yataktan kalkıp pencereleri açtım ve temiz havayı içime çektim. Bir anda bizimkilerle buluşacağım aklıma geldi. Saate bakınca geç kaldığımı fark ettim. Acele ile üstüme bir elbise geçirip kapıya yöneldim o sırada elinde poşetlerle annem içeriye girdi.

''Nereye gidiyorsun İlkim?''

''Şey Sare ile alışveriş merkezinde buluşacağız anne.''

''Tamam, geç kalma Sare'ye selam söyle kızım.'' dedi.

Kapının önünden geçen ilk taksiye binip, gideceğim yerin adresini verdim. Kısa bir süre sonra arkadaşlarımın yanına ulaştım.

Erkekler her zaman ki gibi maç muhabbetine dalmışlardı. Sare ise sıkıntıdan etrafı inceliyordu. Benim geldiğimi görünce gülümsedi.

Tuğberk 'in kahkahası, Sare'nin güzelliğ , Egemen'in gözleri, Teoman'ın büyüleyici sesi benim gibi herkesin dikkatini çekiyordu .

Masaya yaklaştığımda Tuğberk' in ''Güzellik uyana bilmiş sonunda.'' Demesi ile diğerleri de bana baktı.

Hepsi ile selamlaşıp masaya oturdum.

Garson yanıma gelip ne içeceğimi sordu. Bir white chocolate mocha istedim.

Egemen ''Kızlarrr !'' deyip ağzında ki pastayı bize gösterdi.

Sare '' Egemen iğrençsin. '' dedi

Hepimiz kahkahalara boğulmuşken Egemen öksürerek gerçekten boğuluyordu. Kendine gelebildiğinde bize karşıda ki kızı işaret etti.

Hepimiz kafalarımızı o tarafa çevirdik. Sarı,kısa saçlı mavi gözlü bir kız ile karşılaştık.

Tuğberk gülmeye başladı .'' Hayatta olmaz''dedi ne dediğini anlamamıştık.

Egemen '' Var mısın iddiasına'' dedi. Biz daha ne olduğunu anlamadan iddiaya girmişlerdi bile. Sare ile bakışarak ne olduğunu çözmeye çalışıyorduk.

Teoman ''Saçmalamayın artık.'' dedi

Sare dayanamayıp ''Bize de anlatsanız artık.'' dedi her zamanki meraklılığını yine ortaya koymuştu.

Tuğberk ''O kızı kendine aşık edebileceğini sanıyor, bende olmaz dedim ve sonuç bu. ''dedi.

Şaşkınlıktan ağzımız açık kalmıştı ikimizde gülmeye başladık. Aslında Egemen tatlı bir çocuktu ama bu kız onu aşardı.

Teoman ''Abi ben kalkıyorum, işlerim var, size iyi eğlenceler.''

Sare ''Biz de kalkalım İlkim, alışveriş bizi bekler.''

Tuğberk '' Egemen bunlar bizi peşinden sürüklemeden bizde kalkalım. '' dedi

Egemen- ağzı dolu bir şekilde - ''yo bonom doho postom botmomuşto'' dedi

Sare beni sürüklerken ben, Egemen ve Tuğberk' e el sallamaya çalışıyordum. Bir mağazaya girdik.

Sare'nin peşinden koşmaktan ayaklarımı hissetmiyordum.

Bir yorgunluk kahvesi için abimi ziyarete gitmeye karar verdim. Sare beni abimin şirketine bırakacaktı. Kısa bir yolculuk sonrası şirkete ulaştık. Sare ile vedalaştıktan sonra abimin odasına gitmek için asansöre bindim.

15. katın düğmesine basıp beklemeye başladım. Asansörden inip koşa koşa abimin odasına girdim.

'SÜPRİİİİİİZ' dedim demesine ama keşke demeseydim. Odada biri daha vardı. Arkası dönük olduğu için yüzünü göremiyordum. Tam çıkacağım sırada yüzünü dönmesi ile şaşırdım.

Abimin '' Hoşgeldin Meleğim '' sesini duymam ile kendime geldim.

Tam Efkan'a -abisi- cevap vereceğim sırada telefonu çaldı. Efkan'ın sinirlendiği zaman geçtikçe gerilen yüz hatlarından anlaşılıyor. Hızlı adımlarla odadan çıktı. Odada ikimiz kalmıştık.

''Efkan'ın kendinden bu kadar küçüklerle takıldığını bilmiyordum.''

Biranda ''Ha?'' diye garip bir ses ağzımdan çıktı.

Hala ismini bilmediğim yabancı gülmeye başladı. Gülüşüyle ortaya çıkan gamzelerine dokunmak istedim.

''Neyini anlamadın küçük kız.''

Bu kendini beğenmiş öküz bana küçük kız mı demişti. Efkan odaya girince cevap verememiştim.

''Ah, pardon sizi tanıştırmayı unuttum. Bu kardeşim İlkim, bu da Cahit Karadağlı 'nın oğlu Soner Karadağlı.''

Soner yaptığı gafa rağmen hala gülüyordu. Sinirden kızarmıştım. Abim ''Neden gelmiştin İlkim, Teolarla buluşmayacak mıydın?''

''Oradan geliyorum, sana sürpriz yapmak istedim, bu arada akşam bizimkilerle 1888 Bar & Lounge gideceğiz haberin olsun.''

Soner'in üzerimde gezen bakışlarını hissettim. Daha fazla burada kalmayıp eve gitmeye karar verdim. ''Neyse görüşürüz abi, tanıştığıma memnun oldum Soner'' deyip elimi uzattım.