𝐃𝐨𝐧𝐭 𝐠𝐢𝐯𝐞 𝐮𝐩 𝐨𝐧 𝐦𝐞 [𝑃𝐽𝑀]

13. Well played

Next morning

Χτες το βραδυ περάσαμε υπέροχα. Αφού είχαμε αφήσει τα πράγματα στο σπίτι, βγήκα με τα παιδιά. Μου είπαν τα νέα τους, πως περνάνε. Όλοι τους άλλαξαν, και με βάση αυτά που είπαν και σε εμένα και εγώ άλλαξα.

Ετοιμαζόμουν να πάω σήμερα «πρώτη» μέρα στην δουλειά ξανα. Αυτή την φορά δεν είχα άγχος. Ήξερα πως θα ήταν ακριβώς το ίδιο.

'Έτοιμη;' Μου είπε η Lexi καθώς έμπαινε στο δωμάτιο. Της είπα ναι και με πήρε να φύγουμε.

[...]

Τα πράγματα δεν είναι κι τόσο τρομερά τελικά. Είναι πιο χαλαρά και πιο φίλοι όλοι μαζί μου. Η Lexi έχει ένα μικρό πρόβλημα αλλά της είπα ότι θέλει να έρχεται σε εμένα. 'Είστε η Κυρια Min Jasmine?' Άκουσα μια φωνή πίσω μου. Ένας άντρας με φώναξε. 'Ναι... πως μπορώ να βοηθήσω;'
'Η υποδιευθύντρια θα σας ήθελε στο γραφείο της. Στον έβδομο όροφο στο δεύτερο γραφείο δεξιά.' Είπε και έφυγε. Ωραιααα ακόμα δεν ήρθα με ζητάνε....
Πήγα εκεί που μου είπε και όταν έφτασα απέξω χτύπησα. Όταν πήρα το οκ μπήκα μέσα. Πίσω από το γράφει καθόταν μια σχετικά νέα γυναίκα, όχι από την Κορέα. Την στιγμή που με είδε σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου. 'Nicky Nichols!' Και μου έδωσε το χέρι της. 'Jasm-'
'Ξερω ποια είσαι γλυκιά μου. Jasmine Min.' Λογικά θα είδε κανένα φάκελο μου. 'Λοιπόν, καθησε' μου όδευε μια θέση μπροστά από το γραφείο της και καθησα. ' να σε ενημερώσω ότι το πρόγραμμα που είχες στην Αμερική είναι το ίδιο με εδώ. Οι δουλειές είναι ίδιες. Το ωράριο είναι ίδιο. Μόνο σήμερα θα κάτσεις παραπάνω.' Υποθέτω πως δεν θα πειράξει να κάτσω παραπάνω. 'Μέχρι τι ώρα περίπου;' Ρώτησα για παν ενδεχόμενο. ' όσο πιο βραδυ τόσο το καλύτερο.' Οκαυ δεν ήξερα τι εννοούσε. 'Γύρω στης 12 πιστεύω πως θα έχεις τελειώσει.' Μάλιστα.... καλά δεν είχα να κάνω και κάτι καλύτερο. 'Και με τι δουλειές θα ασχοληθώ που θα μου πάρει τόση πολυ ώρα;;'

[...]

Έχει πάει ήδη 11 και δεν έχω τελειώσει. Πραγματικά το μετανιώνω.... είναι τόσο δύσκολο!! Μ έδωσε να κάνω ΤΙΣ εργασίες. Δλδ γιατι;;;; Έπρεπε να διαβάσω κάτι έγραφα πάνω από 200 σελίδες και μετά- εκτός το ότι έπρεπε να τα εκτυπώσω δυο φορες- έπρεπε να γράψω δυο κάτι σαν εκθέσεις για να πω την γνώμη μου, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.

1am

Τελείωσα!! Επιτέλους Χριστέ μου!! Τώρα έπρεπε να τα πάω στον διευθυντή. Να ήξερα μόνο που ήταν το γραφείο του. Βρήκα εκεί μια καθαρίστρια και μου είπε ότι είναι στο τελευταίο όροφο στο τέρμα κάτω γραφείο. 'Θα μείνεις μέχρι τις 12 μπλα μπλα μπλα' μιμήθηκα την φωνή της Nickys καθώς προχωρούσα έξω από το γραφείο.
Στην σκέψη ότι είναι μια το βραδυ και ότι όλο το κτήριο έχει φύγει υπέθεσα ότι κανείς δεν θα ήταν μέσα όποτε μπήκα χωρίς να χτυπήσω.

Έλα όμως που κανείς δεν με είχε προετοιμάσει για αυτό. Στάθηκα μπροστά στην ανοιχτή πόρτα με τα μάτια μου ορθάνοιχτα και το μυαλό μου προσπαθώντας να κατανοήσει τι γίνεται.

'Jimin;;'

Ένιωθα ότι θα λιποθυμήσω. Δεν ένιωθα τα πόδια μου. Σηκώθηκε από την καρέκλα του και ήρθε μπροστά μου. Δεν ήξερα πως μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρυα μου. Έβαλε τα χέρια του γύρω μου και με αγκάλιασε. Χωρίς όμως να διστάσω τον έσπρωξα. 'Τ-τι γίνεται;!;' Τα μάτια μου άρχισαν να τσούζουν. 'Jasmine, τι έγινε;' Δεν το πίστευα αυτό που γινόταν. 'Τι θες εσυ εδώ;;' Άρχισα να σκέφτομαι. Τι σκατα γίνεται;!;
'Jasmine ήρθες πίσω! Εγω σε έφερα!!μολις έμαθα ότι δουλεύεις στην εταιρία στην Αμερική έπρεπε να σε φέρω πίσω εδώ. Μαζί μου-'.

'Σταματά!! Δεν θέλω να ακούσω τίποτε άλλο.' Άφησα σε ένα τραπέζι τα χαρτιά και πήγα να φύγω ενώ άφησα τα δάκρυα μου να πέσουν. 'Jasmine σταματά!' Με έπιασε το χέρι και με γύρισε έτσι ώστε να τον βλέπω. Δεν έχασα όμως την ευκαιρία και το χέρι μου βρέθηκε στο μάγουλο του. 'Είναι το λιγότερο που μπορούσα να κάνω. Είσαι τρελός;!; Με περνεις από εκεί που ήμουν, και με φέρνεις πίσω γιατι!;!' Ένιωθα τους χτύπους της καρδιάς μου τόσο δυνατά που νόμιζα ότι θα πιθανώς εκείνη την στιγμή. 'Το έκανα για εμάς! Η Liza έχει φύγει στην Γερμανία. Μπορούμε να ήμαστε πλέον μαζί!' Δεν άντεξα σε αυτό που είπε. ' είσαι απίστευτος πραγματικά.' Ήταν το τελευταίο πράγμα που είπα πριν φύγω.

....................................................

Γουελ...