Sarılıp uyumak, ne güzel şey. Uyumak başlı başına mükemmelken bide size birinin sarıldığını düşünün. Yada sizin birine sarıldığınızı. Zaten mükemmel olan uykuyu daha mükemmel kılıyo bu. Tabi hiç yaşamadım ama biliyorum. Şu anda odamda tek başıma oturmuş düşünüyorum. Napmalıyım, neden bu sokuk yastığa sarılırken aklıma gülüşü geliyo? Bu küçüklüğümden beri yaptığım bişey. Fakat artık bunu yaparken kendimi onu düşünürken buluyorum. Acaba şu anda sarıldığım yastık değildi o olsaydı nasıl olurdu? Kokusunu içime çekmek ne güzek olurdu. Fakat bu duygular bana fazla ters. Napıcamı bilemiyorum. Yapabildiğim tek şey uyumak. Bu beni rahatlatıyor. Düşüncelerinden uzaklaşıyorum. Hoş fazlasıyla hoş...
Genç adam hergün bunları düşünüyordu. Bu yastık meselesi onda bi saplantı haline gelmişti. Öyleki sarılan kişi değilde sarılınınan kişi olmak daha mükemmel geliyodu ona. Bu yüzden bi hırkanın kollarını doldurmuş ve onu yastığa giydirmişti. Tamam bu herkes için normal olamyabilir. Ama onun için oldukça normaldi. Normal olmayan tek şey duygularıydı.Neden kendini onu düşünmekten alıkoyamıyordu. Neden kendine bu acıyı çektiriyodu. Neden gülüşü gözünün önündrn gitmiyordu. Aklınfs bir sürü soru vardı fakat bütü. Cevaplar aşk yoluna çıkıyodu. Bi erkeğe aşık olmak demek ha? Hoş bi duygu fazlasıya hoş...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sarılıp uyumak || KiriBaku
FanfictionKokusunu içime çekip sarılmak isterdim. Fakat burdayım tek başıma bi odada,ona sarılmak yerine bi yastığa sarılıyorum...