Alarmın sesiyle uyanıyorum. Banyoya girip günlük işlerimi yapıp siyah bir sweat ve yine siyah bir pantolon giyiyorum. Saçımı at kuyruğu yapıp evden çıkıyorum.
Kulaklıklarımı takıp herhangi bir şarkı açıyorum ve esen rüzgar ile mırıldanıyorum. Biri bitiyor diğeri başlıyor. Yol boyunca sadece şarkı mırıldanıyorum. Yanımdan geçen insanlar dönüp bir daha bakıyor ama sebebini anlayamıyorum. Herkesin dediği gibi onlaradamı beni ucube gibi görünüyor?
Kapıyı yavaşça itip içeri giriyorum. Patron kapıdan girdiğimanda azarlamaya başlıyor.
"Neredeydin? Biz seni beklemek zorunda mıyız? Seni boşuna mı işe aldım? Jennie bu sondu tam zamanında gelmelisin yoksa seni kovacağim."
Sadece beş dakika için azar yiyordum. Hayat bu ya ne zaman adaletli ve merhametli davrandı ki bize? Kafamı eğip özür diliyorum. Çünkü başka şansım yok.
"Özür dilerim Bay Choi yarın tam zamanında burada olacağım."
"Sade yarın değil her gün tam zamanında burada olacaksın Jennie."
Sadece kafamı sallamakla yetiniyorum ve içeri doğru ilerliyorum. Kulaklığımı ve telefonumu kenara koyup eldivenlerimi elime geçiriyorum. Mavi önlüğümü de kafamdan geçirip bulaşık yığınına doğru ilerliyorum.
Tahmin ettiğiniz gibi bir restorantda çalışıyorum. Bulaşık yıkayarak geçinmeye çalışıyorum. Ama tabiki de yetmiyor. Evin kirası, elektrik, su, yemek, kıyafet hangi birine yetebilir ki aldığim bir miktar para? Bu gün bir iş daha bulmam gerekli. Yoksa asla hayatıma böyle devam edemem.
¡¡¡
Eldivenleri çıkarıp kafamdaki terleri siliyorum koluma. Bir günü daha bitirmiştim ve yarın için izin almam gerekiyor. Ama bu pek mümkün görünmüyor. Patron kapıdan içeri girince hafifce eğilip lafa başlıyorum.
"Bay Choi bu maaşla geçinemiyorum ve-"
"Zam mı isteyeceksin Jennie? Üzgünüm. Sana zam verirssem diğer çalışanlara haksızlık olur."
"Biliyorum efendim. Zaten zam istemeyeceğim. Yarın için izin isteyecektim yeni bir iş bulmak için."
"İstifa mı edeceksin?"
"Hayır, beni yanlış anlıyorsunuz bir iş arayacağım hafta sonları için."
"Sana izin vermem için bir sebep göremiyorum?"
"Cuma günü garsonluk yapar akşam da bulaşıkları yıkarım. Olmaz mı?"
"Perşembe ve cuma."
"Tamam iki gün olsun."
"Pekala yarın izinlisin."
"Teşekkurler Bay Choi."
Arkasını dönüp kendi odasına doğru ilerlemeye başladı.
Zor iki gün olacaktı ama geçinmek için yapmalıydım.
¡¡¡
Vote: 5
:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NOBODY-jennie Kim
FanfictionKimse, hiç kimse, belkide ben hariç herkes. Jennie Kim'in üzücü hayatı belki de değişecektir. Yeni ortam ve yeni tarz herkesi değiştirir değil mi? Başlama tarihi:18.07.2020 Bitiş tarihi:???? Rekor; #1 nobody #46 jenniekim #59 kimjennie #138 parkchae...