YAZ'S POV
"Maximillian! Bumababa ka dyan sa staircase kundi tatamaan ka sa akin!" Saway ko rito at nagmadaling puntahan ito.
"But mom! It's fun!"
"Fun? Not until you get an accident." Paalala ko rito. Nagkaroon ako nang trauma. When He get's that condition di nya ako maalala. Kaya pinili kong umalis dahil I'm in 4th week of pregnancy.
"Ayaw mo bang mag-mall?"
"Gusto po mommy!" Yumakap ito sa akin at binuhat ko ito papuntang kwarto nito.
"Get change and wait me sa car." Sabi ko at iniwan ito.
"Hayyyy nako, Maxwell, Maxwell, Maxwell." Bulong ko sa sarili ko. At hinawakan ang litrato nito noong nasa korea kami. Bago maganap ang aksidente.
"Get on your seatbelt baby."
"Mom? Will Lola Zarina will come to see me? I miss Lola lalo na si Lolo. Pati si Tita Naih at Ate Zeles!" Sabi nito at humarap sa akin na natutuwa.
"They will baby." Sa buong byahe papuntang mall parang blanko ang aking isipin parang may mali akong nararamdaman. Nang mai-park na ang kotse.
"Maxius, wag kang magulo ron ahh?" Sabay pagtanggal ko sa seatbelt nito at lumabas na.
"Ateeeeee!" Sigaw ni Naih at nabitawan ko ang kamay ni Maxius.
"Ganda natin ngayon ahh?"
"Bobolahin mo na naman akong bwiset ka!"
"Nyenye! Nasan si Maxius?"
"What?!" Tinignan ko ang katabi ko at wala akong nakitang anino man ni Maxius.
"Max---------" sisigaw na sana ako ngunit agad ring napahinto.
Naglalakad ito sa swabeng galaw. The way he walk and the way he wear, na kung saan ako nahulong sa kanya.
"Maxwell---"
"Is he yours?" Sabi nito at tumitig sa akin. At natulala ako roon, ilang taon kong di nakita ang mukha nya.
"Ate!" Sabay hampas ni Naih sa akin na nagpabalik sa aking ulirat.
"A-ahh yes, Maximillian is mine. My son." Nakangiti kong sagot na kinakabahan.
"Maxius, sabi ko sayo wag kang magulo diba?" Sabi ko rito at niyakap.
"Yaz, can we talk?" Sabay hila nito sa akin.
---
