Hanabi

This is Where it all Started

Naglalakad ako pauwi sa bahay I stopped when I saw this handsome half filipino, half Japanese man which is my bestfriend and also my ultimate crush.

"Why are you here?" I asked him and raised a brow.

"Dito din ang daan sa bahay namin eh."

"I know. Magkapitbahay tayo diba."

Since high school, bestfriend ko na yung lalaking yan until I found out na gusto ko na nga siya at hindi niya yun alam.

"Oy! Bukas punta kang paskuhan ahh." Paalala niya.

Oo nga pala. Paskuhan na bukas. Sa UST kami nagaaral. Ako lang dapat ang magaaral doon kaso gusto niya daw magkasama kami sa iisang school. Gaya-gaya kase siya.

"Pinapaalala ko lang sayo. Baka kalimutan mo eh. Ulyanin ka pa naman."

Bully talaga yan. Kaya sanay na ako. Medyo masama ang mga lumalabas sa bibig but I found it cute.

"What? Ako? Baka ikaw!" Bulyaw ko.

"Hindi ka kase pumunta last paskuhan eh."

Ayoko kase nung time na yun. Tamad ako.

"Oo nga pupunta ako bukas. Promise!

Kinabukasan...

I was in a floral dress, something I'm not used to wearing but just to suprise my bestfriend. Sana magustuhan niya ang outfit ko today.

Naalala ko pa nga na palagi niya akong tinatawag na 'boyish.' Hindi ko kase ugaling magbihis ng pambabaeng suot. I used to wear those skirts, dress etc. Hindi lang talaga ako komportable.

Mas gusto ko yung hindi masyado litaw ang kaluluwa ko.

"Wow! Ikaw ba yan? Di kita nakilala ahh!"

Hinawakan niya pa anh pisngi ko at kinurot ito. I rolled my eyes

"Binago ko lang damit ko pero yung mukha, ito pa din. OA mo!"

High school palang may ugaling pagka-OA yang si Kyro. Mabait siya ay maalaga kaya naman na-inlove ako sa lalaking yan.

"Carina." Tawag niya. Hindi ko siya nilingon.

"Oh? Ano?" Inis kong tanong.

"I have something to tell you."

Ano na naman kayang trip niya? Istorbo ehh!

"Sabihin mo na habang hindi pa nagsisimula."

"Will you be mu girlfriend?"

I slowly tilt my head to face him. Is it a joke?

"Ang tagal ko ng nanliligaw sayo eh." He added.

Bat hindi ako nainform? Yun ba yung araw-araw niya akong hinahatid-sundo. Binibili ng kung ano-ano. Yun ang way ng panliligaw? Bakit hindi ko alam? Ganon ba siya manligaw? Kaya pala never ko siyang nakitang nanligaw sa school. Saakin pala nakatutok ang atensyon niya.

"Yes!"

Kasabay ng sagot ko ang pagilaw ng buong kalangitan. I'm so happy to be with him, to be with him in this special night. Dati ko pa itong pinangarap na mangyari. Dream date ko kaya ito no.

He kissed my forehead and ruffled my hair.

I look at the fireworks teary-eyed because I was not expected this to happen. Kaya naman everytime na makakakita ako ng fireworks palagi kong naalala ang mga nangyari noong Paskuhan.

Now, I'm happily married with my bestfriend. We already have two cute little angels and I'm so lucky to have him as my husband.

HANABI