Prolog

133 4 1
                                    

-Natalie-

- masz wszytsko? - zapytał mój tata

- Tak  mam wszytko - powiedziałam z lekkim uśmiechem - idę do szkoły pa tatusiu

- pa i... Przepraszam - powiedział smutno i bardzo cicho

- za co? Ty nie musisz mnie nigdy za nic przepraszać - uklęknelam przy fotelu na którym siedział

- oj córciu wiem że tęsknisz za domem i tylko przez moją chorobę tu jesteś... Wiem że chcesz wrócić - powiedział po czym z jego oczu  poplynely pojedyncze łzy

- Nawet tak nie mów... Tak owszem tęsknię ale twoje zdrowie jest ważniejsze - po tych słowach uśmiechnęłam się lekko i przytylilam się do mojego ojca

- dobrze już idz bo się spóźnisz - powiedział

- okej pa tatusiu - powiedziałm po czym usłyszałam ciche ale szczere

- kocham cię córeczko pa..

I wyszłam...

Cześć i czołem! Tutaj SlodkaPisareczka! To jest prolog mojej nowej historii to zobaczenia przy 1 rozdziale

przyjaźń czy miłość? | Edmund Pevensie |Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz