Bring back MEMORIES

Chapter 2

BLAAGGG!

๏_๏

May biglang tumulak sakin, di ako ready kaya nahulug ako sa hagdan at napaupo sa pwetan ko. Napangiwi naman ako sakit.

'Ika limang hakbang ng hagdan ang nahulog ko. Shaks sakit ng pwet ko!'

"Silv! okay kalang?!" nag-aalalang tanong pa ni Bree na agad akong nilapitan at ng mga kaibigan ko't tinulungan akong tumayo, napangiwi naman ako kasi nakaramdam ako ng sakit ng makatayo nako.

'eh ikaw kaya ang ihulog ko kung magiging okay kalang?'

"S-sino gumawa nun?" Malumanay na tanong ko pa, namimilipit sa sakit na pinipigilan ang nabubuong inis at galit na nararamdaman ko.

"ay! sorry" Sarkastiko pang paumanhin ng isang naaaaapaka-pamelyar na boses.

Naiangat ko ang paningin ko't di nga ako nag kakamali.

Si Chelsea

'problema nito?'

Napatingin ako sa kanya at bumuntong-hininga pilit na pinapakalma ang sarili ngunit nginisihan niya lang ako mas nag painis sakin. Pinagpag ko ang aking palda kasi batid kong nadumihan iyon.

"Anong problema mo?" Malumanay na tanong ko pa sa kanya at napangisi naman siya at saka masamang tumungin sa sakin.

"Ikaw" Saad niya pa at maarteng tinuro pa ako. Tiningnan ko lang siya't sinulyapan ang mga taong naka paligud na samin.

'Tss! ano to aawayun niya ako sa gitna nitong mga tao? gaya ng napapanood ko sa mga TV? walang originality!'

"Ohh ano naman kailangan mo sakin?" mahinahong tanong ko pa, umasta naman siyang nag-iisip.

"hmm... easy! Layuan mo lang ang Vaughn ko at di na to mauulit" sabi niya pa napamaang naman ako at natawang tiningnan siya.

"At bakit ko naman yun gagawin Senorita?" madiing tanong ko pa at napangisi nanaman siya. Tiningnan ko siya na parang nag hihintay sa sasabihin niya.

"Syempre kasi akin si Vaughn" dere-deretsong sagot niya pa mas lalo lamg akong natawa.

"Asan naman ang titulo? Ang patunay na sayo nga si Vauhgn?" tanong ko pa sa kanya, natigilan naman siya at napa-isip.

"D-di na kailangan yun!" sigaw niya pa na parang wala ng masagot.

"Tch! freak" bulong ko pa sa sarili't, inirapan siya't nagtuloy sa paglakad, ngunit ng lalampasan ko na siya ay bigla niya nalang akong sinabunutan!

'a-aray!'

"ANO BA!" sigaw ko pa, pinipigilan yung kamay niya na mas nilalakasan ang pag sabunut sa ulo ko.

"sinabi ko bang talikuran mo ko?!" sigaw niya pabalik. Umikot naman ako at dinakmal din ang buhok niya ng mas malakas na dahilan upang mabitawan niya ang buhok ko't hinawakan ang kamay ko na mas malakas na sinabunutan siya.

'ano ka ngayon?!'

"ARAAAYY!" Malakas pa sa malakas na sigaw niya na mas nakakuha ng atensiyan sa mga tao at mas nadagdagan ang nanonood.

"Tumawag kayo ng lec!" narinig ko pang sabi ng isa sa mga nanonood, di ko naman yun pinansin at nagtuloy lang sa pagsabunut sa kanya.

"Ano ba! masakit!" sigaw niya pa sa sakit.

"Ano bang ginawa ko sayo't bigla-bigla mo nalang ako tinulak at sinabunutan ha?!" galit na sigaw ko pa sa kanya, di muna siya nakasagot at pinipigilan parin ang lakas na pagsabunut ko sa kanya.