"Tama na please". Humahangos ako habang binibigkas ang mga katagang iyon.
"No, Ellaine wag namang ganito oh kasi nasasaktan na ako".
Ako rin nasasaktan akong nakikita kang nagkakaganito.
Sorry pero kailangan ko ng tapusin lahat ng nasimulan natin.Nagulat ako sa biglang pagluhod niya sa aking harapan.
"Stand up".
"I'm begging you please don't do this, d-don't leave me".
Tinanggal ko ang mga kamay niyang nakakapit sa akin, Hindi ko na kayang patagalin to.
Tumingala ako para mapigilan ang pagtulo ng mga luha ko.
"Fix yourself, ayokong nakikita kang ganiyan".
Please don't be like this, i don't want to see you suffering like this because of me.
"Hindi ako tatayo dito ellaine hanggat hindi mo binabawi yung sinabi mo".
"Ano bang gusto mong marinig?".
Umiwas ako ng tingin sakanya, Iniiwasan yung mga mata niyang tagus tagusan kung makatingin na maaring pumigil sa akin.
I need to do this.
"Bigyan mo ako ng magandang dahilan , kung bakit gusto mo kong hiwalayan".
"I just want to end up this shit!".
He laugh sarcastically.
"Now you're calling our relationship as a s-shit? , Ellaine simula't sapul ba laro laro lang sayo to? Ellaine look at me. Minahal mo ba ako?".
I see the pain through his eyes.
Oo, mahal kita pero tama na.
"Yes, minahal kita 'noon' pero ayoko na sawang sawa nako sa relasyong to".
No, I still love you at hinding-hindi magbabago yon but i'm sorry.
"Ok then, Titigan mo ako sabihin mong hindi mo na ako mahal. Sabihin mo lang titigil nako". He smiled bitterly.
"H-hindi.. H-hindi na kita m-mahal".
"I still love you ellaine believe me it's hard for me to let you go".
He kissed my forehead and slowly walked away.Gustuhin ko mang pigilan siya, gustuhin ko mang bawiin lahat ng mga sinabi ko huli na, pinagtulakan ko na siya palayo.
"I love you too". Tuluyan na siyang nakalayo, Tumalikod ako at dahan dahang naglakad.
Until unti kong naramdaman ang pag bagsak ng mga luhang kanina ko pa pinipigilan ang sakit, ang sakit-sakit.
Ang sakit palang pakawalan ng taong mahal mo pa but I'm happy that i did it, He deserves to be happy without me.
Hindi ko na napigilang mapahagulhol at lumuhod sa kalsada, kasabay ng pagbuhos ng malakas na ulan.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
: P
YOU ARE READING
Until We Met Again (On-going)
Teen FictionSince she left me, I have learned that not all love would last longer kahit na gaano niyo pa kamahal ang isa't isa Sometimes things are really just brought together but not destined No matter how happy you were then, you will never be able to bring...