Herkes hayatını bir yaştan sonra hissetmeye başlar. Bu yaşlar insandan insana da farklılık gösterebilir. Önemli olan hangi yaşta olduğun değil hayatı hangi bakış açısı ile hissetiğin, nasıl hissettiğindir. Ben hayatımı hissetmeye başladığımda 12 yaşındaydım. Hep çevremdekilerden kaynaklanan bir hisdi benim hislerim.
Kimileri çok mutlu, kimileri ise çok üzgün. Kimileri çok şanslı, kimileri ise şansız. Kimileri hayatını yaşama çabasındadır, gezer tozar tatilini yapar hep eğlenir ama kimileri ise geçim derdindedir. Anlayacağınız insanlar bu şekilde hep ikiye ayrılır. Ha bir de şu ayrım vardır, zengin ve fakir...
İnsanlar hep bu ikilemlerde yadırganıyor, laf konusu oluyor, rencide ediliyor.
Başına gelen anlıyor saygı gösteriyor fakat başına gelmeyende alay konusuna eşlik etmeye devam ediyor.
Çevremdeki bu iğrenç ayrımlar bana hayatı hissettirdi.
(...)
Hayallerimiz var.
Gerçekleşmeyen, gerçekleşemeyen.
Herkesin eşit olduğu bu dünyada kimse kimseyle eşit olamıyor.
Yadırganan tek insanlar da değil, düşünceler, bakış açıları, hayaller...
Eğer Bir şeyler yaşamak istiyorsan kendi içinde yaşayacaksın, kendi kendine hayalini kuracaksın, kendin için hayallerinin peşinden koşacaksın ve en önemlisi kendin için yaşayacaksın.
Kim ne derse desin...
Aldırmayacaksın...
Al sana mutlu olmak için bir neden.
İnan bana bence çok mutlu olacaksın. =)
💜
Yavaş yavaş devamı geliyor canlarım....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAL(-İ ) DÜNYAM
SpiritualSadece hayallerinizden ibaret bir dünyaa... Çok kolay... Gözlerinizi kapatın ve mutlu olun. Sadece hayallerin ve sen. Çok güzel değil mi? :))
