Chapter 7

3 1 0
                                    

Tapos na ang klase namin. So I decided to go home.

"Sandra sabay na tayong umuwi." Sabi ni Sivan habang kinuha niya ang bag niya.

"Sandra pwede ba ako pumunta sa inyu bukas?" Tanong ni Tina sakin.

"Oo naman, No problem." I smiled at her.

"Uyy Sama naman kami ni Sam."
Sulpot naman ni Xavier.

"Aahh okk suree." ngiti kung sabi sa kanila.

"So bro mauna na kami ni Sandra sa inyo nandito na sundo namin."
Tumango lang naman sila at lumabas na kami ni Sivan. Si Tina at Sam sabay nalang daw silang umuwi.

Nasa gate na kami ni Sivan at hinintay nalang namin na dumating ang sundo.

Habang hinintay namin ang sasakyan may bigla nalang lumapit sakin na lalaki.

I dont know him, but he looks cute by his messy hair.

"Hi Sandra." sabi ng lalaki sakin.
Si Sivan naman ay napapamsin kung ang sama ng tingin sa lalaki.

"Ohh hii." I gave my frienly smile to him. Oww he blushed.

"I'm William, and this is for you" sabay bigay niya sakin ng bulaklak. Hindi naman ako nagdalawang isip na tanggapin kasi ang ganda naman ng bulaklak.

"Thank you William, what is this for? I mean why did you give me a flower?" I ask him.

"I like you I just want to give you that. Thank you for accepting it." He said while smiling at me.

"Sandra nandito na si Manong."
Singit ni Sivan na parang wala yata sa mood. At na una na sumakay sa Sasakyan.

"Ahm William I got to go na e, thanks for this I hope to see you again." Sabi ko ni William. I wave at him and he just smiled at me. Sumunod na ako sa sasakyan.

So exchange sit kami ni Sivan ngayon. Himala di niya ako binuksan ng pinto ngayon. I looked at him before i step in his car. Wala yata siya sa mood ngayon.
Di nalang ako nagsalita at pumasok nalang.

I almost there at my house pero hindi niya parin ako pinansin. Wala naman akong ginagawamg masama diba? Nasa tapat na ako ng bahay ko. Lumabas na ako.

"Thanks for the ride." I said that to him with a sweet smile. But he just nodded at me then he didn't smile.
What's wrong with him? Or maybe he just tired right? Okay Maybe he just. Sinara ko nalang ang pinto ng sasakyan niya.

Pumasok na ako sa bahay at sinalubong naman ako ni Mama.

"Para yatang binagsakan kanang lupa ha? Anyaru dyan sa mulha mo?" Takang tanong ni Mama sakin.

"Wala ma napapagod lang kami sa pag desinyo ng room namin, akyat muna ako sa taas." Lungkot kung sabi ni Mama. Ang totoo talaga niyan nagtatampo na ako kay Sivan. Eh wala naman akong ginawang mali pero di niya ako pinapansin.

Kinuha ko muna ang towel at drumitso na sa Cr. Mag hahalf bath muna ako. Di kasi ako nakapag ayos ng ligo.

Pagkatapos kung maligo ay nagbihis na ako ng pangtulog.

Humiga muna ako sa Kama ko at nag isip isip. Habang nag muni muni ako dito sa kwarto ay bigla nalang nag ring ang cellphone ko.

*STIVAN CALLING*
Dali dali ko tong sinagot.
"Hello? Napatawag ka?" Agad kung sabi sa kanya.

"Bawal na ba tumawag sayo ngayon?" - sabi niya na pabiro.

"Di naman, kala ko kasi galit ka sakin." - me

"Di naman wala lang ako sa mood kanina." Sabi niya

"Eh bat dinamay mo pa ako?" Tanong ko sa kanya.

"Kasi ikaw yung dahilan." Mahina niyang sabi kaya diko marinig.

"What did you say? I can't hear it." -Me

"Nothing. Kumain kana ba?" Di nalang ako nakipag talo sa kanya.

"Hindi pa." Sagot ko sa kanya.

"Kain kana." - him

"Maya na di pa ako tinawag ni Mama." -Me

Nag putol ang pag uusap daming dalawa dahil bigla nalang tumawag si Mama na kakain na daw kami. Kaya nagpaalam na ako sa kanya at bumaba na ako.

Pagkatapos kung kumain ay umakyat na ako pabalik sa kwarto ko.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 23, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Still Into HimTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon