⟨13.bölüm⟩ SONSUZA KADAR BENİM OLUR MUSUN?

470 34 92
                                    

Sabah uyandım hala cevabımı bilmiyorum. Yatağımdan kalktım ve elimi yüzümü yıkadım. Rutin işlerimi halledip kahvaltı ettim. Dolabı'mı açtım ve üstüme günlük bir kıyafet giydim. Ardından dışarı çıktım belki dışarda daha iyi düşünürüm diye.

Bira kaç dakikadır burdayım neredeyse bir saat oldu ve ben hala cevap bulamadım. Belki Adrien'in yanında kararımı verebilirim. Bu düşünce mantıklı geldi ve Adrien'a mesaj attım parka gelmesi için. Ben zaten parktaydım.

Bir kac dakika sonra Adrien geldi ve yanıma oturdu.

A:" Kararını aldın mı?"

M:" Adrien ben..."

O an ne cevap verebilirim diye düşündüm. Kalbimi dinledim affet diye bağrıyordu resmen, aklımı dinledim o da affetme diye bağrıyordu. Aklım kalbimi susturdu ve cevap vermeye başladım.

M:" Evet kararımı aldım. Senin gibi birisini asla affetmem. Tamam belki beni aldatmadın ama sözünü tutmadın. Onu durdurabilirdin onu hayatımızdan silebilirdin ama yapmadın. Belki de beni kullanıyordun o yüzden onu durdurmadın. Anlayacağın seni affetmiyorum."

A:" Gerçekleri biliyorsun durduramadım yapamadım ve seni kullanmadım böyle bir şeyi asla yapmam. Lütfen bu konuda kalbini dinle."

M:" Kalbimi dinliyorum ne diyor biliyor musun? ' ben bir daha acı çekmek istemiyorum ' bir daha görüşmemek üzere görüşürüz."

Arkamı dönüp gittim. Eve geldiğimde bir an duraksadım az önce yaptıklarım aklıma geldi.

M:" Ne yaptım ben ....."

O an gözümden bir yaş aktı. Sevdiğim adamı terk etmiştim. Onu çok sevdiğimi bile bile terk etmiştim. Demek kalbi dinlememek böyle bir şeydi.  Yine aynı pozisyona geldim elimde çikolata önümde televizyon üstümde yorgan.

Sonra kızlar beni aradı. İç çekip telefonu açtım.

C:" Kararını aldın mı?"

M:" İstemeden evet"

Al:" Kararın ney ve Adrien'a söyledin mi?"

M:" Kararım onu affetmedim ve Adrien'a söyledim."

C:" İşte benim kızım"

Al:" Bence yanlış yaptın"

C:"  Hayır bir kere o en iyisini yaptı."

Al:" Ama onu hala seviyor"

C:" Hayır sevmiyor ve aşk acıdan başka bir şey değildir!"

Al:" Yanılıyorsun!"

C:" Hayır!"

Al:" BANA BAĞIRMA!"

C:" SEN BANA BAĞIRIYORSUN"

AL:" SUS ARTIK!"

C:" SEN SUS!"

M:" AYY KIZLAR İKİNİZ DE SUSUN!!"

C&AL:" 🤐"

M:" Neyse ben kapatıyorum byby."

C&AL: byby.

Telefonu kapattım ve diziyi izlemeye devam ettim.

__Bir kaç saat sonra__

Artık gece olmuştu dışarı çıkmak istedim yıldızları izlemek istedim. O yüzden dışarı çıktım. Evden uzakta bir parka gittim bir banka oturdum. Yıldızları seyretmeye başladım. Bir kaç dakikadır bunu yapıyorum.

??:" Naber bebek"

M:" S*kt*ir git başımdan"

??:" Aaa çok ayıp."

Dedi ve bana yaklaşmaya başladı ve kollarıyla beni sardı. Onu itmeye çalıştım ama olmadı.

M:" BENİ BI-"

Ağzımı eliyle kapattı.

??:" Şşşt sadece sen ben ve bir gece hiç bir şey olmayacak.

Sonra bana dokunmaya başladı. Kendimi korumaya çalışıyordum ama olmuyordu.

M:" Beni bırak, bana dokunma!"

Beni duymamazlıktan geliyordu ve tam o şeyi yapacağı sırada gözlerimi yumdum yüzümü geriye çektim. Sonra kavga sesleri geldi biri beni kurtarmıştı. Kavga sesleri bittiğinde bir gözümü açtım. Baktığımda yerde yazan yüzü hep kan olan bir adam ve Adrien'i gördüm. Hemen hiç düşünmeden Adrien'a sarıldım oda ilk önce duraksadı sonra bana karşılık verdi. Sonra sarılmayı bıraktım.

M:" Çok teşekkürler Adrien"

A:" İyisin dimi sana bir şey yapmadı."

M:" Hayır. Sen olmasaydın..."

A:" İ-istersen seninle evine kadar yürüye bilirim."

M:" Çok iyi olur."

Sonra sessizce yola başladık. Sonra sessizliği Adrien bozdu.

A:" Marinette kararın hala aynı mı?"

O ne diyecektim. Bu sefer kalbim susmadı ve aklımı yönlendirdi. Konuşmaya başladım.

M:" Hayır."

A:" Yani"

M:" Yani seni seviyorum Adrien sensiz yapamıyorum. Seni affediyorum."

Adrien bana sıkıca sarıldı bende ona. Çok mutluydum, mutluyduk.

A:" Yani sana artık aşkım diye bilir miyim?"

M:" Oda nerden çıktı daha bana yeniden çıkma teklifi etmedin."

A:" Nasıl yani karıma aşkım diyemez miyim?"

M:" K-karın mı?"

Sonra diz çöktü ve cebinden kırmızı küçük bir kutu çıkarttı (yedekte dursun diye taşıyor herhalde sjsjsjsj)

A:" Belki biraz ani olucak ama..."

Dedi ve kutuyu açtı içinde beş taş yüzük vardı.

A:" Sonsuza kadar benim olur musun? Benimle evlenir misin Marinette Dupain-Cheng?

M:" EVETTTTTT FOREVER" ( mükemmel ingilizcemizi de konustururuz şimdi)

Sonra ayağa kalktı yüzüğü narince elime taktı. Bu an hiç bitmesin Allah'ım. Sonra el ele tutuşarak eve doğru yürüdük. Eve geldiğimiz de Adrien'a döndüm.

M:" Eve geldik aşkım byby."

Sonra Adrien önce duraksadı sonra kızardı sonra resmen elimde eridi çocuk.

M:" Adrien iyi misin?"

A:" Sen hep bana aşkım de olur mu?"

Güldüm

M:" Olur. Hadi görüşürüz."

A:" Görüşürüz."

13. Bölüm sonu
Şükür aklıma fikir gelmeye başladı
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum 🤗

Yolundayım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin