Leopold III en Richard VI

De bijna-gevangene

'Gij zeit gevangen ende gepakt!' Riep Leopold luid uit.
'Dat is niet waar!' Riep de gevangene. Alhoewel, het is discutabel om hem een gevangene te noemen aangezien hij zelf niet vindt dat hij een gevangene is. Laten we hem voor het gemak maar wel een gevangene noemen. Neen, we noemen hem een bijna-gevangene. In het heden, 2015, zou men zo'n soort iemand een verdachte noemen maar dat woord kennen Leopold III en Richard VI niet.

'Wel waar! Het is een feit ende een vast staand iets; Gij zeit gevangen!' zei Leopold weer.
'Maar edele ridder met het witte paard, u hebt mij nog niet eens vastgebonden!'
'Daar heeft hij een punt!' roept Richard VI uit.
'Hela ende hola, kameraad. Aan wiens kant staat u nu eigenlijk? U geeft onze gevangene toch geen gelijk?'
'Neen ende zeker niet,' ging Richard verder. 'Ik bedoel het vrij letterlijk! Onze gevangene heeft een punt in de zijne handen. Kijk maar uit dat hij u niet steekt!'
Echter was het al te laat; de bijna-gevangene stak de punt, wat eigenlijk een pijl bleek te zijn, in de borst van Leopold III. Leopold greep naar de pijl en zakte in elkaar. Ondertussen was de bijna-gevangene al lang gevlucht.
Richard VI rende naar zijn goede vriend toe en onderzocht hem nader.
'Dit ziet er ernstig uit Leopold...' zei Richard bedroeft.
'Ga ik dood?' vroeg Leopold aan zijn nieuwste en tevens beste kameraad. Deze moest lachen en riep uit: 'Neen ende Neanderthaler! Dat gaat toch niet? De schrijver kan toch niet in het tweede hoofdstuk al één van zijn hoofdpersonen later dood gaan? Dan zit hij met een probleem. Dan zou de titel van het boek voor de volgende hoofdstukken al niet meer kloppen.'
Leopold leek gerust gesteld en langzaam kroop er een glimlach op zijn gezicht. Richard VI hielp Leopold III overeind en samen liepen ze naar hun paarden. Leopold naar zijn al eerder genoemde witte en Richard naar zijn egaal zwarte. Pracht paarden zijn het.

'Dat ben ik volledig met u eens schrijver!' sprak Leopold.
'Ik ook!' zei Richard. 'Over paarden gesproken; kunt u mijn paard het alfabet laten hinniken?'
Verbaasd keek ik op.
'Maar jongens, dat kan toch helemaal niet? Ik wil dit verhaal wel een beetje geloofwaardig houden!'
'Ooh, dus u vindt het geloofwaardig als twee ridders uit de middeleeuwen met een schrijver uit de 21e eeuw praten?' vroeg Richard.
'Nou nee... Maar...'
'Houd dan je mond en laat mijn paard het alfabet hinniken!' Riep Richard boos. Daar stak ik een stokje voor.
'En nou houd je op! Anders schrijf ik dat paard van jou uit het verhaal!' riep ik kwaad. Beide ridders hielden nu hun mond. Voor mij de ideale gelegenheid om dit gesprek te beëindigen. Daarom zei ik: 'Mooi! Dan ga ik nu een kopje thee zetten!'

Onze twee gezamenlijke helden besloten achter de ontsnapte-bijna-gevangene aan te gaan. Ze huurden een spoorzoeker in voor 7 muntstukken per uur. Redelijk prijzig maar broodnodig. Na tweeënhalf rijden lieten ze de paarden halt houden bij een boom op 200 meter afstand van de bijna-gevangene. Ze betaalde de spoorzoeker en bonden hun paarden vast aan de boom. Het was inmiddels al donker geworden; dat was ideaal om een bijna-gevangene te besluipen. Dat deden ze dan ook. De bijna-gevangene zat voor een vuurtje. Waarschijnlijk was hij een stoofpot aan het maken. De ridders beslopen hem van achteren. Helaas ging Leopold op 6,47 meter afstand van de bijna-gevangene op een takje staan. De bijna-gevangene keek verbaasd om en toen kroop er een glimlach op zijn gezicht.
'Ha, jongens! Willen jullie ook een kopje soep?' zei hij. 'Het ging iets minder goed tussen ons hé, vanmiddag. Het spijt me.'
Leopold III en Richard VI keken elkaar verbaasd aan. De bijna-gevangene bleek heel aardig te zijn!
'Nou zo'n lekker kopje soep sla ik niet af!' zei Richard vriendelijk en hij stelde zich voor. De bijna-gevangene bleek Freek te heten en was eigenlijk een hele aardige man. De drie heren hadden de hele avond lol met elkaar. Het ging over koetjes en kalfjes. Dat is vrij letterlijk bedoeld want in de tijd van Richard en Leopold kenden ze die uitspraak nog helegaar niet. En zo, beste lezer, komt aan alles weer een eind. Zo ook aan dit avontuur van ridder Leopold III en ridder Richard VI, onze twee dappere helden. En het einde van dit verhaal was prachtig, vindt u niet?