Bende her çocuk gibi habersiz olarak dünyaya geldim. Masum sanmıştım, burayı güzel sanmıştım. Ama değilmiş. Büyüyünce anladım herşeyi. İnsan acı çekerek büyüyor bence. Biliyorum aslında bana çok acı çektiren size için önemsiz ama ben çok acı çektim. Ahu olarak geldim ama çektiğim acı o kadar ağır ki adımı bile unutturdu bana. Bende artık kelimelere sığınıyorum. Saçma gelecek ama yatağıma,yorganıma,yastığıma sığınıyorum. Çok garip bir şekilde bana huzur veriyorlar. Her zaman benim can dostum oldular. Benimde gözümde her çocuk gibi süper kahramanı babam... Hayat kurtarıcım. Babamı severdim ama küçüklüğümden beri aramızda her zaman bir mesafe olmuştu. Babam derdim ona. İçimden kahramanım derdim. Öpmek isterdi ama ben nedense öptürmezdim. Bilmiyorum belki de içimde onun bir insan olmadığını anlıyordummmm.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BABAM DEDİĞİM İNSAN
AcakEn güvendiğiniz insandan hiç beklemediğiniz bir darbe yediniz mi? İnanın bana yemek bile istemezdiniz. Gerçekten çok acı verici. Ahu en güvendiği insanın o yapmaz dediği insanın yapabileceğini düşünmediği kişinin ona ve annesine karşı yaptıkları...
