Eros Lee Meldenton (SEX DEALERS HM Bachelors Series #2) On-Going

Chapter 4

"let's go." tumango ako at balak na sanang buksan ang pinto ng pigilan ako nito sa pamamagitan ng paghawak ng braso ko.

"there's a lot of paparazzi here, sa iba nalang tayo dadaan." i blink twice as i heard what he said. umayos ako ng upo at tinanguan na lamang siya habang na sa mga paparazzi ang tingin ko.

ayaw ba nitong dito kami sa entrance bumaba dahil nahihiya siyang isang pipitsuging hindi kilalang babae ang dala niya ngayon sa gatherings? nahihiya ba siyang makita ang sarili niyang larawan na kasama ako? sabagay, nakakahiya nga naman talaga kung kilala kang tao tapos 'yung date mo isang hamak na secretary lamang.

pilit kong winawaksi ang pait na bumabalot sa aking sistema at tahimik na pinaglalaruan ko ang mga daliri ko.

"let's go." nag-angat ako ng tingin at ipinalibot ang aking mata. nasa parking lot na pala kami, i look at him. tinignan ako nito na tila sinusuri kaya naman nginitian ko ito.

"tara na po sir, baka ma-late tayo." i said as i open the door and get out of the car. hindi ko na hinintay pa ang mga sasabihin nito, nagkusa na rin akong bumaksan ang pinto, alam ko namang wala itong balak na pagbuksan ako ng pinto, bwiset.

"hindi ka ba nilalamig sa suot mo?" napatingin ako kay sir at lumapit dito, nang makalapit ako dito ay ako na mismo ang nagpalibot ng aking kamay sa kanyang braso at sinabay na siya sa paglalakad ko.

"hindi po sir, may bayad 'to ha! dapat may tip eh! look, ginagawa ko ng mabuti ang trabaho ko." pabiro kong anas at tumawa ng kunti. nakita ko sa gilid ng aking mata ang mapanuring tingin pa rin nito kaya naman hindi na ako nag-abala pang titigan siya.

"baka magkasakit ka." tinapunan ko ito ng tingin at laking pasalamat ko ng diretso na ang tingin nito sa daan.

"hindi po sir, promise. sanay na ako sa ganito." i confidently said. malapit na kami sa isang malaking pinto at may mga guard din duon.

"kapag hindi mo na kaya ang lamig, just tell me. i'll do something about it."

"ok sir."

"do you want my coat? you're showing too much of your legs, is it comfortable?" napalunok ako sa naging tanong nito. biglang naging intense ang pakiramdam ko nang pinuna nito ang expose na expose na legs ko. yumuko ang mga guard sa'min ngunit hindi iyun pinansin ni eros kaya nginitian ko ang mga ito.

"didn't i tell you to stop smiling at any male species unless it's me?" i was shock when he spoke as we continue to walk. tumikhim ako

"i'm sorry sir, it's my way of thanking them for showing too much respect on you, forgive me." i said, baka seryosohin nito ang sinabi nito na kakaltasan niya ang monthly pay ko. shit!

"you always said that. how many times do i have to tell you? i always thank them for having too much respect on me, hindi mo na kailangang gawin 'yun." madiin nitong sabi. hindi ko maiwasang mahiya, tama ang sinabi nito. sa loob ng isang buwan kong paninilbihan sa kanya ay hindi ko pa ring maiwasang labagin ang kagustuhan nito.

kung bakit ba naman kasi pati pag ngiti ko iniissue nito, bwiset. ang ganda ganda ng ngiti ko tapos hindi ko manlang 'yun maipapakita sa ibang lalaki bukod sa kanya? baliw na talaga 'to. hindi talaga ako naniniwala na wala pa itong history sa mental institution, tandang tanda ko pa nuong unang araw ko sa pagtatrabaho ay talagang ni-research ko kung dati bang baliw 'to ngunit wala ni isa ang lumabas, geez.

"sorry sir."

"you ready?" he said as we stood infront of a door.

"yes sir."

"here we go, always remember clara hindi ka pwedeng mawala sa paningin ko. i need you to stick only with me. understood?" nagsalubong ang kilay ko sa sinabi nito. tinignan ko ito at nakita kong nakatingin din ito sa'kin dahilan para magtama ang paningin naming dalawa.