Sahte bir tebessümünden maske takıp güne,
Ele avuca sığmayan anılarımı bir çınar ağacının gölgesine gömdüm ben..
Mutluluklar filizlenecek diye beklerken,
Çınarın hiç meyve vermeyeceği gerçeği bir tokat misali çarptı yüzüme..
Gel!
Bu şehir yangın yeri şimdilerde,
Esen rüzgar harlıyor içimi..
Vedasız gidişlerden çok
Anılar gürültü yapıyor kalbimin orta yerinde..
Ya da unut diyor zihnim,
Oysa ne çok değersin hatırlanmaya..
Ne çok yakışırsın ela gözlerinle sevdama
Ne çok sevilirsin hoyratça..
Korkmuyorum sevmekten şimdilerde,
Kaç sevgi kaldıysa cebimde aşka dair,
Kuruşuna kadar sayarım avcuna..
Oysa güzel harcadık, güzel de harcandık pek de birşey kalmadı hani..
Yıllar yıllar öncesinde gelmeliydin aslında,
Önceleri sevmeliydim seni bir çocuk kalbiyle ve tertemiz,
Hakikati bırak da şimdi,
Kaç bedel eder varlığına değer biçsek
Ve kaç bıçak yarası daha bırakır hatrımda..
Gülüşlerin kaç gümüş eder, söyle sayayım!
Yokluğuna kaç sigara yakılır, söyle..
Şerefine kaç kadeh kırılır, kaç kadeh içilir,
Varlığın varken, yokluğun kaç kez sarhoş eder delirmişcesine..
Daha kaç şiir yazılır, kaç ağıt yakılır,
Bu sokaklarda daha kaç nârâ atilir?
Gel baştan yazalım desem,
Başa kaç kez sarılır da kaç kez son bulur bu illet?
Gel, tüm umutlarım sende kaldı!
25.07.2020 01.03
