Bir fırtına ki sorma içimi
Her yer her yere savruluyor bir yandan
Bir yandanda ben olduğum yerde sayıyorum..
Bir ileri üç geri büyütüyor hayat çocukluğumu
Ben ezberini unutmuş katip gibi izliyorum yanlızca..
Unutmaya çalışmak çabasına dahi girmiyorum
Unutulmaya yüz tutan küflü anılarımı
Bıçak gibi keskin yaralarımdan..
Tut ki ben bir çocuğum
Öp yanaklarımdan
Kokla boynumdan
Sarıl hiç doymayacakmışcasına
Ve okşa saçlarımı..
Özlüyorum
Hemde neyi özlediğimi bile bilmeden..
Ben yetim bir çocuk
Öksüz bir genç
Masum bir bebek..
Bir şiir daha bitti
Bundan sonrasında yokum..!
04.06.2020 21.21
