CHAPTER FIVE

108 16 0
                                    

BREANNA'S POV

Hi guys hehe first point of view hahaha
Papasok palang ako maglalakad lang malapit lang din naman ang bahay namen sa school

"Hi tara sabay na tayo" aya nya sakin

"sure" sabe ko

"uhmm malapit lang din pala bahay mo sa school" sabe nya

"ah oo kaya nga nilalakad ko lang eh" simpleng sabi ko lang

"kamuxta kayo ni lloyd?" tanung nya

"hahahaha wala nu sabi ko naman sayang d kami magiging mag jowa nun eh" sabe niya

Tumawa lang sya. ang cute ng tawa nya
Nag kwentuhan lang kami ni rose habang naglakakad. Anyway im breanna bautista and yeah I'm a loner. Matagal ko na gustong maging kaibigan si rose. Wala eh nahihiya akong lumapit sa kanya i dont know why?
Pansin ko sa mga mata nya kahit nakangiti sya may lungkot sa mata nya
I wanna be her bestfriend

"rose if you need ng masasabihan ng problema im here lang" sabe ko

"sure hehe" halatang nahihiya nyang Sabi

Nagklase na kami. Hindi ko maiwasang tingnan si rose. Bakit ba may iba sa kanya ?? hindi naman sya ganyan dati eh. hahahahah alam ko na

...

After class

"rose may gagawin ka ba?" tanong ko

"wala naman bakit?" balik na tanong nya

"uhhm tara gala tayo libre kita" sabe ko gusto ko kasing malaman kung ano iniisip nya
Wag kaung judgemental

Gusto ko lang malaman yung iniisip nya kasi pakiramdam ko medyo umiiwas sya sakin

"sure wala naman ako gagawin eh" masayang Sabi nya

umalis na kami ng school at dinala ko sya sa park na madalas kong tambayan

"dito ko tumatambay pag bored ako at need ko ng fresh air" sabi ko sa kanya

"ahh maganda dito ah presko. panu mo nalaman tong lugar na to?" tanung nya

"ah wala minsan kasi naglalakad lakad lang ako para lumanghap ng preskong hangin" paliwanag ko
may dumaang isang pamilya sa harap namin nakaupo kasi kami sa isang bench
Nakita ko na naging malungkot nanaman si rose

"rose ok ka lang ba talaga?" tanung ko bothered na ko sa kanya eh

"ah wala naisip ko lang sana ganyan din kami nila mama buong pamilya" sabe nya

"bakit? may nangyari ba??" tanong ko ayaw ko syang nakikitang malungkot

"ah hiwalay kasi c mama at papa eh kaya yun tuwing friday ng hapun napunta ko kela papa hanggng sa linggo ng hapon" explain nya broken family Pala Sila

"ah ganun eh bakit pansin ko parang umiiwas ka sakin kanina pa sa room tanung lang naman kasi nung mga nakaraang linggo ok naman tayo" tanung ko simula kasi nung nakaraan lage na kaming magkasama hahaha dahl kay rod dun sa klasmeyt naming bakla

"alam mo kung ano talagang nararamdaman ko??" seryosong Sabi nito

"anu" tanong ko gustong gusto ko malaman Yung totoo

"bhe mahal na kita matagal na kasi alam ko naman impossible eh" Sabi nito na ikinagulat ko

"WHAT!?" gulat ko

"you hear that at ayaw ko na ulitin pa hehe" seryoso pa dn nito Sabi

"amposa loka " Hindi ko makapaniwalang sabi

Be My LadyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon