Ne Dost Ne Arkadaş

4.Bölüm:Son Görüşüm Bile Olabilir

Hemen telefonu açtım ve mesaja baktım;
Kağan:
- Merhaba Nur ,uzun zamandır görüşemiyoruz o yüzden beni merak etmeyin diye yazmak istedim, öncelikle bana çok kızacağınızı biliyorum ama söylemek zorundayım. Biz İstanbul'dan taşındık ve şu an İzmir'deyiz size haber veremedim çünkü bizim içinde çok ani gelişti. Taşındığımızı Sare ve Betül'e de söyle beni merak etmesinler ve size haber veremediğim için çok özür dilerim.
Ben:
-Neden bize haber vermedin, en azından arayıp iki dakika konuşabilirdin.
Kağan:
- Dedim ya aniden oldu.
Kağan'a iyice sinirlenmeye başladım, her gün bir şey oluyor ve tüm günümü zehir ediyordu ve artık bundan sıkıldım.
Ben:
Tamam Kağan, söylediklerini Sare ve Betül'e de anlatacağım ve bundan sonraki arkadaşlarına da bize yaptıklarını yapma lütfen,sana hayatta başarılar diliyorum.Görüşmemek üzere.
Kağan muhtemelen ona attığım mesajdan sonra ne kadar sinirlendiğimi anlamıştır.Bir kaç dakika hala ne olduğunu idrak edemediğim için öylece önümdeki koltuğa baktım.Günümü zehir etmemeye çalışarak tekrardan kulaklığımla müzik dinlemeye başladım.
İki dakika sonra...
Telefonuma iki dakika da bin tane bildirim geldi, Kağan'dan mesaj geldiğini biliyordum o yüzden bakmıyordum.
On dakika sonra...
Hala bildirim geliyordu, tam bildirimleri kapatacaktımki Kağan aradı, mesajlara bakmayacağımı anlamıştı muhtemelen. Aslında telefonu açmak istemiyordum ama merak da ediyordum bir anlık açma isteğiyle telefonu açtım.
Kağan:
-Nur telefonu kapatma lütfen, konuşmak istiyorum.
Ben:
-Tamam ne konuşacaksın, dedim. Sinirlendiğimi belli etmeye çalışarak.
Kağan:
-Bak Nur, benim içinde çok ani oldu size veda edemedim, sizin için haftada bir kere gelebilirim ama bu her hafta için geçerli değil çünkü benimde işlerim var. Belki benim sizi son görüşüm bile olabilir.
Ben:
-Son görüşüm olabilir derken,
Kağan:
-Boşver, önemsiz...