Hey, merhaba ben Millie
Bu gün yeni bir okula başlıyorum, umarım bana kötü davranmazlar...
Bir Saat Sonra
Az önce okula geldim, okul biraz değişikti
Hatta, fazla değişikti
Neden mi? Çünkü heryerde öpüşen çiftler, birbirini dövenler... Burası iğrençti!!!!
Herşeyi bırakıp sınıfıma doğru ilerledim. Sınıfa girdiğimde yine aynı ortam vardı...
Sadece biri hariç. En arkada kitap okuyan bir kız vardı, yanına gittim...
Millie=Hey, yanın boş mu?
Sadie=E-Evet, evet boş.
Millie=Ben millie bu arada...
Sadie=B-Bende Sadie, Memnun oldum.
AHHHHHHHHHH YARDIM EDİİİN!!!!!
Ne olduğunu hepimiz merak ediyorduk, tüm sınıf ne ile ilgileniyosa bıraktı ve bu korku dolu çığlığın geldiği yere yöneldi...
Nerdeyse tüm okul gelmiş ve olanları izliyordu, bir erkek, elinde bıçakla bi kızı rehin almıştı... Herkes Korkuyordu, yüzlerinden belliydi, hele ki kızın hali... Öğretmenler Erkeği durdurmaya çalışırken. Birden erkeğin arkasından tutup bıçağı yere attı, kız hemen öğretmenlerin yanına koştu, çocuk ve Rehin Alan şerefsiz ise çok büyük kavgaya girdi, en son çocuk vurduğunda adam bayıldı. Ben ise hemen yanımda duran ilk yardım kitini alıp çocuğun yanına gittim, tabi o sırada polisler gelmiş ve rehinci şerefsizi götürmüştü. Herkes dağılmaya başladı, ben ise çocuğa yardıma gittim
Millie=Hey iyi Misin?
Finn=(yüzünden kanlar aka aka) Sence?
Millie=Bekle pansuman yapayım, eğitimini almıştım.
Finn=Peki, teşekkür ederim... Adın ne bu arada?
Millie= millie, adım millie. Senin?
Finn=finn
O gün böyle geçmişti. Sabah okula gitmek üzere hazırlanmaya başladım
Finn'in Anlatımından
Dün, Millie, bana yardım etti, ona adam gibi teşekkür edemedim, ilk iş onu yemeğe çıkarıcam...
Yarım Saat Sonra
Okula koşarak gittim, sınıfıma girdim, Millie ile aynı sınıftaydık... O, şuan sadie ile iyi bir arkadaş olmuşa benziyordu, çünkü gülerek bişeyler konuşuyolardı... Açıkça söylemeliyimki sadieyi ilk defa bu kadar mutlu görüyordum. Sessiz bir tipti, kimseyle uğraşmaz, sınıfta sadece kitap okurdu.
Bu arada ben ise sınıf popüleri falan değildim, 2-3 arkadaşım vardı, normal bir çocuktum -dünkü olaydan sonra herkes bana kahraman desede- Noah'ın yanına oturdum. Noah Sadie'den hoşlanıyordu, ama daha önce sadie ile hiç konuşma cesareti bulamamıştı.
Bir kaç dakika sonra öğretmen içeri girdi
45 dakika sonra
Tenefüs zili, millie tam dışarı çıkıyordu ki yakaladım
Finn=Millie, Şey, Dün Adam gibi teşekkür
Edemedim, Bu akşam teşekkür maniyetinde seni bir yemeğe götürmek istiyorum. Kabul edersen bana burdan ulaşabilirsin. +905*********... acil işim var güle güle.
Millie'nin anlatımından
Daha hiç cevap veremeden gitti. Kantine gidicektim, ama vazgeçip sınıfa döndüm sırama geçerken Sadie'nin Sınıfımızdan tanıdığım birkaç düzgün insandan biri Noah ile konuşurken gördüm. Gülüşüyolardı, ellemedim, camın kenarına geçip dışarıyı seyretmeye başladım
BİRİNCİ BÖLÜMÜN SONU
SİZCE, MİLLİE FİNN'İN DAVETİNİ KABUL EDER Mİ?
YORUMLARA BEKLİYORUM
HAYAT BİR OYUN, EVREN İSE HOLOGRAM, HOŞÇAKAL, ALTIN AL SEVGİLİ OKUYUCU
