When Lourice Meets Louise

Chapter 7

Shit lang talaga e. Sa dinami dami ng mga babalik sa storyang to. SYA pa! SYA PA NA PONYETA ANG BINALIK NI AUTHOR SA STORYANG TO! Argh! Siomaiii naman!

[[ Oo naman no! Para may twist ang buhay mo. Hindi yung puro pag mumura at pang aapi ang ginagawa mo, HAHAHA. ]]

Wow ha! Pusa edi meow! Ako pa ngayon ang nang aapi!. Tsk.

Naka-upo ako sa sofa ngayon nanonood ng Sket Dance Season 1 nakatitig lang ako sa TV kahit wala naman akong naiintindihan.

[[ Malamang, e japanese ang lenguwahe e.]]

CHE! Pansin ko lang ha?! kanina ka pa nakiki epal.

[[ Naman! e, storya ko to. i mean Sayo pala ako lang taga type kaya kahit ngayon ko gustuhin pwede kitang patayin. Bwahahaha! ]]

Ke~ daming alam.

"OUCH!" bulalas ko dahil may kung sinong pontio pilato ang pumitik ng noo ko. Aba edi wow!

"Iniisip mo ko ne?" sabay taas at baba ng kilay nya. Bunutin ko ng chani mga kilay neto e.

"YUCK! Asa ka naman no!" sabay irap ko.

"Tsss. Ang sunget!" sabay walk out. Wag nyo ng itanong kung sino yun. Sino pa bang epal sa buhay ko? EDI SI LOUISE! Hay Jusko.

Nababanas lang ako sa loob ng condo kaya naman lumabas na lang ako.

Habang asa labas ako para akong timang na nakatulala. Iniisip ko kung saan ako pupunta. Ah alam ko na!

--

I used to go here with him. But when he did that thing two years ago. He's just a shit in my life. Tsk, I'm not bitter with him.

After a few walks. I've already reached this cafe. Ilang years na rin simula nung huli ako pumunta rito. Ang panget pa ng nangyari nung last time na pagpunta ko rito.

I opened the door and the bell above the door rang. Konti pa lang ang tao sa loob ng cafe since kakabukas pa lang. 7:00 ang bukas neto e, 7:10 pa lang naman.

Habang nag hahanap ako ng uupuan ko. Nakita ko yung paboritong spot ko, sa tabi ng glass window ng cafe na bandang dulo. Umupo na ako. Dito, dito sa upuan na 'to yung huling paguusap namin. At dito rin nangyari ang...

"LOURICE!" Napalingon naman ako sa tumawag at kumalabit sa akin.

Bahagya akong natuwa ng makita ko kung sino ang tumawag sa akin.

"Geno!" At agad kaming nag batian at saka yumakap sa isa't isa.

"Ang tagal mong di pumunta dito a. It's been 2 years. I missed you." Bakas sa mukha nya ang pag tatampo.

Natawa na lang ako.

"Alam mo naman ang nangyari noon diba? Haha, by the way I missed you too."

At ayun nagkamustahan lang kami saglit at kinuha nya ang order ko.

Si Geno ang current owner nitong cafe. Nag migrate na kase ang mga magulang nya abroad. He's young but he's responsible enough to handle their business properly.

"Here's your strawberry glazed cake in caramel coating with vanilla icing and your dark forest frappe ma'am. Enjoy eating." Sabi ng waitress sabay alis na.

Umalis at nagpaalam na rin naman si Geno dahil may gagawin pa daw sya.

I missed eating this kind of food. Hmmmm!

After kong kumain sa cafe, naglakad lakad lang ako saglit. Umuwi na rin naman ako dahil masakit na ang mga mga paa ko at bukod dun mainit na rin dahil sa sikat ng araw.