Changed by You (Managpi Series #1)

Chapter 02

KABANATA 02

Tula

Kitang kita ko ang kaba sa mukha ni Mendoza dahil na rin siguro sa paraan ko ng pagtingin.

'Tss, parang bakla.' komento ko sa aking isip.

"I'm in love." panimula nya saka tumingin sakin.

"I want your attention,
I don't want to get in this situation.
For now, I don't know any solution.
Cause I'm inlove,
It's the reason behind my action.
I don't know why you're so special to me.
But I feel like you've completed me then you've changed me.
When I saw you, I can't control myself
Deep inside I'm a hopeless romantic.
I know I'm not a fool
So, baby catch me when I fall.
You don't have to find someone else 'cause I'm right here,
Right here, waiting for you to love me.
With me, you will be happy
You will never be lonely
Cause I'm here beside you,
and I won't leave you
'Cause I love you.
I want to tell the world how much I love you.
So that the people around us knows that I owned you.
I love you more than you could imagine and more than you know.
Tears may flow, I want to be with you."

Pagkatapos nun, ngumiti sya ng pagkatamis at pagkalaki sakin at tumingin ng direkta sa mata ko. "Ikaw binibini ay opisyal ko nang nililigawan, sa ayaw at sa gusto mo. Wala ka ng magagawa sapagkat mahal na kita. At hindi mo mapipigilan ang aking nararamdaman para sayo." aniya na ikinabilis ng tibok ng puso ko.

Nagsipagtilian ang mga kaklase kong babae, nagsisisipol naman ang mga lalaki. Ang laki din ng ngiti ni mommy.

Napatulala na lang ako sa huling linyang kayang sinabi. Pero hindi na sya parte ng tulang ginawa nya.

'Ikaw binibini ay opisyal ko nang nililigawan, sa ayaw at sa gusto mo. Wala ka ng magagawa sapagkat mahal na kita. At hindi mo mapipigilan ang aking nararamdaman para sayo.'

'Ikaw binibini ay opisyal ko nang nililigawan, sa ayaw at sa gusto mo. Wala ka ng magagawa sapagkat mahal na kita. At hindi mo mapipigilan ang aking nararamdaman para sayo.'

'Ikaw binibini ay opisyal ko nang nililigawan, sa ayaw at sa gusto mo. Wala ka ng magagawa sapagkat mahal na kita. At hindi mo mapipigilan ang aking nararamdaman para sayo.'

Nagpaulit ulit sa pandinig ko ang mga sinabi nyang iyon. Kumunot naman ang noo ko habang naka tingin sa kanya, nginisian naman nya ako.

"Oh ano? Hanga ka sakin no?" tanong nya pagkalapit sa mesa ko. Umub-ob na lang ako sa mesa ko. Maya maya pa..

"Magandang umaga po, may meeting daw po ang mga teacher mamayang 11:30 AM sa AVR." sabi nung president ng SSG namin.

"Sige. Salamat." sagot ni mommy. Nagpatuloy na sya sa pagdidiscuss at nakinig na lang ako. Natapos naman ang klase nya at wala syang iniwan assignment.

"Sha! Tara sa canteen, libre daw ni Kleia." tawag ni Kia. Umiling na lang ako saka sinalpak ang earphones at natulog.

Naramdaman kong may nakatingin sa'kin kaya inangat ko ang paningin ko. Hindi nga ako nagkakamali dahil andito si Mendoza at parang timang na nakatitig sa akin. Nakipagtitigan ako sa kanya at hindi sya nakatagal.

"Bat ganyan ka makatingin?!" nakangusong tanong nya. Habang ang tingin ay di malaman kung saan nya ibabaling.

'Para talagang bakla.'

"Tinatanong mo ko kung bat ganto ako makatingin? Eh ikaw, kinuwestiyon ba kita kung bakit 'nakatitig' ka sakin? Habang natutulog ako." walang emosyong tanong ko.

"A-anong nakatitig habang natutulog? Pano mo nalaman eh tulog ka nga?" nagtatakang tanong nya.

"Tss. Leave. Get out of my sight. Get lost." sunod sunod na sabi ko. Sumeryoso naman ang mukha nya.