May Forever O Wala? ♥

Chapter 4

Wag kang kabahan Ysay. Chill ka lang! May sasabihin lang yan tapos aalis na agad. Di nya matitiis 'tong bahay na 'to! Aalis yan agad! TIWALA LANG!

"Kamusta kayo dito Ysabelle?" Tinawag nya na akong Ysabelle. Seryosos na 'to.

"O-okay lg naman po. May kinakain pa naman po kami" Oo di namin kailangan tulong mo kaya umalis ka na dito! Syempre sa isip ko la g sinabi yun. May respeto pa dn ako

"Are you sure na okay lang kayo d-dito?" Tapos tumingin pa sya ulit sa bahay namin na parang nandidiri. Naiinis na ako ah

"Oo naman po. Kahit mahirap lang kami napapakain ko pa naman po yung kapatid ko. Napapaaral ko pa po tsaka nabibigyan ng baon." I gulped "N-nababayaran y-yung upa ng bahay, t-tubig tsaka k-kuryente. Di pa naman po kmi mga pulubi sa tabi tabi." Dagdag problema na naman to. Wala na pala akong trabaho! Leche

"Ooohh. Wow" parang na speechless naman sya. Anong nangyari dito?

After a few seconds nagsalita sya ulet.

"Well. What's your work Ysabelle?" Distractions. I need distractions.

"Ysay nalg po"

"Oh okay so Y-ysay. Ano yung trabaho mo?" Tss alam ko naman pano mag-english e. No need to translate -_____-

"U-uhmm a-ano p-po k-ksi.. Kakatanggal ko lang sa trabaho kanina." Wala namang point kung magsisinungaling ako dba? Totoo naman e.

"Oh my god Ysab--Ysay! So what'r you going to do na? Pano na kayo mabubuhay nyan?" Sabihin nyo nga concerned ba 'to o nang-iinsulto? Nakangiti e

"Ahh. Wag--" naputol yung pagkasabi ko ng may tumawag sa kanya. YES!

"Excuse me for awhile" wow. *Q* Ganda ng phone ang laki! Konti nalg parang tv na! Kelan kaya ako magkakaganyan? Sus. Asa ka Ysay! Namromroblema ka na nga sa trabaho mo.

"Yeah yeah. Leave it to me. She'll go with me I promise" narinig kong sabi nya. Wwwait ako ba yung pinag-uusapan nila ng kausap ni tita? Asa ka nanaman Ysay. Kelan pa may pake yun sayo? Ikaw lg ba she sa mundo? Uhhh parang baliw ako dito kakaisip. Kinokontra ko dn mismo sarili ko >___

"Oh sorry for that. May tumawag ksi." Di nga po obvious e -_____-

"So where was i?"

"Sa kung ano na po yung gagawin ko na ngayoy wala akong trabaho." Sinagot ko man lg yung tanong nya.

"Ohh so ano nga?" Chill lang te!

"Hahanap po uli akong trabaho. And this time yung tatagal na po talaga ako." Oo gagawin ko ang lahat para sa amin ng kapatid ko.

"Ysab-- este Ysay. I know na you really want to live independently. Pero always remember na may mga tao pang andito para sa inyo. Para tulungan kayo. And besides wala akong mga anak. I really wanna have one pero I cant." Yes. Walang anak si Tita Mae. Ang alam ko Owner sya ng isang sikat na University dito sa Manila.

"Ahh kaya naman po na--"

"Please Ysay. Can you grant my wish? I will be the happiest person in this world if you'll say yes. Pretty please? I know you can't see me as your mom, but please let me feel what it seems to have a daughter and a son like the both of you." Nakakaintindi naman ako ng english pero I cant trust her talaga. Alam kong matagal na panahon na yun yung pagtrato nila sa amin. You can't blame us, na trauma lang talaga kami.

"I'm sorry tita pero kaya ko naman pong ihandle lahat. Ginagawa ko naman po 'to for more than 10 years. And nasanay naman po kmi. Don't worry po, mapapangako ko po sa inyo na magiging maayos ang lahat." Napaisip naman sya bigla. Pero alam kong di talaga sya titigil kung di kami sasama sa kanya.

"Hmmmm. Ysay? You're familiar with the University I'm handling right?"

"Alam ko po yan! Yung Forever University! Dyan po nag-aaral si Enrique Gil yung sikat na artista na nakita ko sa tv" Sabat bigla ng kapatid ko. Kabute ba to? Susulpot nalg bigla e -_____- at san naman niya napulot yung impormasyon na yan tungkol sa Eric? Sino ba yun? Pasensya na ha wala sa planeta namin e

"Exactly iho. And FU (Forever University) is still accepting applicants for a scholarship. Only 10 students will be granted free scholarship. So limited lang talaga yung mga slots para dun. Ofcourse they need to pass the entrance examinations, interviews and submit all the requirements to be able for them to acquire the said scholarship. Maraming advantages ang isang scholar sa FU pero may mga kondisyon dn. It depends on what course are you going to take." WOW. Wala akong masabi sa mga sinabi ni tita. Kaya pala ganun ka sikat ang university na yan. And i was thinking, what if mag-aral ako ulet? Malayo ang mararating ko someday. Mabibigyan ko ng magandang buhay ang kapatid ko tsaka matutupad ko na ang pangarap kong maging stewardes. Pero..

"Uhhm bakit nyo po pala sinasabi sa akin to?" I just want to be sure.

Tumawa lg si tita. "Haha Ysay, isn't it obvious? I want you to grab the opportunity." Sabi ko nga po -_____- "Reach your dreams Ysay. Think about it, yung future mo at ng kapatid mo. If ever na mag-aaral ka sa FU. Di biro ang mag-aral sa university na yan. Its one of the most prestigious universities here in the Philippines. So why not take the chance? I know you can make it through the exams, interviews and stuff Ysay. I believe in your capabilities. Make the best out of it and don't waste every opportunity 'cause it will lead you to success iha. Think about it. Think about your brother. I'm not rushing you naman e"

Napaisip ako ng malalim sa lahat ng sinabi ni tita mae. Tama lahat. Parang nawala lahat ng duda ko sa kanya. Ksi it would be a great opportunity dba? Oo naging scholar na ako nung highschool ako pero iba na pag-college yung pinag-uusapan. Serious matters na talaga kumbaga ksi you're a few steps to dreams na lang. Di ko alam pano magrereact sa mga narinig ko mula kay tita. Ang saya saya ko na parang kinakabahan na parang ewan. Pero sabi nga nila, think on the brighter side. I'll follow my dreams and never waste a single chance.

Para 'to sa amin ng kapatid ko. I just need confidence sa sarili ko na kaya ko. Tiningnan ko yung kapatid ko na tumitingin din sa akin. Ngumiti lang sya at nagthumbs up, ngumiti dn ako pabalik. Enough na yun para malaman ko na tama yung desisyon ko. I can do this. Ako yata si Maria Franchesca Ysabelle Majika na walang inuurungan. Laban lang ng laban.

"Ysay?" Tanong ni tita. Ngumiti ako sa kanya.

"I'll grab the opportunity tita."

Nakikita ko sa mata ni Tita Mae na masayang masaya sya dahil um-oo ako. Masaya dn ako.

"Good decision. So are you now ready to finally reach your dreams Ms. Majika?" I chuckled sa sinabi nya.

"Kahapon pa tita." Natawa naman sya sa sinabi ko. Sumingit naman yung kapatid kong makulit.

"Ate naman e! Sinira mo yung scene! Sasagot ka na lang ng YES I'M SUPER DUPER OVER ULTRA MEGA READY tapos--" binatukan ko nga. Ang daldal -_____-

"Aray naman ate! Sadista ka talaga!" Hahaha. Di pa ako nakontento kinurot ko pa yung pisngi nya. Ang kyuuut kyuuuut ng kapatid ko ^________^V

Muntik ko ng makalimutan si tita. Enjoy naman sya sa panonood sa amin. Di ko pa pala nasagot yung huling tanong nya sa akin. I mean, di ko pa nasagot ng maayos. Haha eh sorry na ^O^V world peace

"NO REGRETS. I'M READY MA'AM."

--

As I have promised, ginawa ko na yung chappy na 'to. Buti nalg nakahabol pa. Ksi may pinagawa sa akin kanina and I was super busy. Lagi na lang haha. So sorry po sa mga typos and errors di ko na ksi nacheck pa. May klase na ulit sa Monday! Yaaaay! Buhay studyante ulet! HAHAHA. For your information po, graduating student ako so ngayon pa lang nagpapa-alam na ako na wag kayong mag-eexpect na araw araw makakapag-UD ako ksi obkors ipr-prioritize ko muna studies ko. Babawi na lang po ako pag-may award ako pag-graduation. HAHA jk lang. Basta babawi ako. I'll really take time na makapag-UD. Wag lang kayong atat. Kayo yung insiprasyon ko ♥ thank you thank you sa mga di pa nagdelete ng storyang 'to haha. Di ko man kilala yung iba sa inyo pero sana maging friends tayo. Who knows? I can be your friend naman. Di ako nangangagat promise :) di ako tulad ni Valerie XD haha! Basta salamat ng madami sa inyo! Love you forevaah! Uso forever sa story na 'to, asahan nyo na talaga. God bless readers! Ingat! See you sa next chapter! xoxo~

- cham♥