NEFRET (DRAMİONE OLABİLİR)

1. Bölüm

1. Bölüm:Tartışmanın Sonuçları

Her zamanki gibi bir Hogwarts sabahıydı. Büyük Salon'un kapısının önünde duran biri gürültüden sağır olabilirdi. Ayrıca kapının en yakınındaki Hufflepuff masasının neşeli konuşmalarını duyabilirdi. Az ileride,Yüce  Masa'nın hemen önünde bir masa bulunuyordu:Gryffindor masası.

Ronald Weasley ve Harry Potter neşeyle hem yemek yemekte hem de konuşmaktaydı. En yakın arkadaşları Hermione Granger ise her zamankinden farklı davranıyordu. Dalgındı. Önünde duran kitabıyla ilgilenmiyordu. Yemek yemiyordu. Ağlamaktan gözleri kızarmıştı.

"Çok kitap okuduğun için gözlerin kızarıyor Hermione."

Hermione dalgınca sese baktı. Ronald Weasley'den gelmişti bu ses.

"Hiçbir şey bildiğin yok Ron."diye çıkıştı Hermione.

"Ne oluyor Harry?"

Ron şaşkınlıkla cevap için Hermione'ye değil Harry'ye bakıyordu. Çünkü Hermione'yi kızdırmak işine gelmiyordu. Harry,Ron'un kulağına yaklaşıp fısıldadı.

"Malfoy, yine aynı şeyi yaptı. Yıllar önceki şeyi... "

O anda Hermione yaşananları düşündü.

Hogwarts bahçesinde Harry ile dolaşıyordu. Ron, o günlerde neye üzüldüğü bilinmeyen Ginny'nin yanında kalmak istemişti. Bir ses duyuldu. Tembel bir sesti.

"Potter,Granger, arkadaşınıza ne oldu sizin?"

Ses arkalarından gelmişti. Hermione arkasına dönüp bankada  yürümeye koyuldu. Ama Harry çoktan Draco Malfoy'a dönmüştü.

"Bulanık arkadaşını tek başına mı bırakacaksın Potter?"

Hermione'nin nefesi kesildi o anda. Draco Malfoy'a döndü. Gözlerinde ağlama belirtisi yoktu. Aksine gözleri öfke ve nefret doluydu. O anda gelmiş rüzgar kahverengi saçlarını uçuruyordu. Bağırdı.

"Bir daha bana 'bulanık' deme Malfoy!"

Koşarak ayrıldı oradan. Şişman Hanım tablosunun önüne gelene kadar soluklanmadan koştu.

"Parola?"dedi Şişman Hanım.

Hermione soluklandı. Şaşkınca etrafına bakındı. Hatırlamıyordu. Parolayı ilk defa unutmuştu. O sırada iki çift ayak sesi duyuldu.

"Hermione!"

"Hermione!"

Bunlar Ginny ve Ron'du.

"Harry'yi mi bekliyorsun?"dedi Ginny.

Hermione bunu söylemeye utanıyordu. Ama belli etmeden bir yalan uydurdu.

"Evet. Harry burada beklememi söyledi."

Ginny birden kızarıverdi. Ron ise saşkınca kaşlarını çattı.

"Ama Hermione, az önce Harry'yi gördük. Seni bulmak için kütüphaneye gidiyordu."

O anda Ginny'den daha da kızardı Hermione.

"Hermione! Neyin var senin?"

Harry sayesinde şimdiki zamana dönmüştü.   Ama öfkesi geçmemişti. Tüm Gryffindorlarının şaşkın bakışları arasında kitabını sertçe kapatıp ayağa kalktı.

"Ron,Harry artık yanıma yaklaşmayın."

Koşarak Büyük Salon'dan çıkıp kütüphaneye girdi. Kitapların güzel kokuları Hermione'nin etrafını sardı.  Neşesi yerine gelmişti.