Chapter I, Clarolyn

78 2 1
                                    

*Crystal's POV*

We're here at the cafeteria eating our lunch.

"Did you get it Carol?" I asked then look at her.

Iniexplain ko kasi sa kanya ang lahat ng dapat niyang malaman tungkol sa school na to.

Pero pagkatingin ko sa kanya, nakatingin din pa la siya saken nang nagtataka.

Sinasabi ko na nga ba eh, she's not listening to me.

Nakakainis! Sayang naman yung mga nasabi ko.

Baket kasi ako nagsalita agad eh?

Alam ko namang lutang pa siya!

"Ha? Nagets ang alen?" She said.

See, she's really not listening to me!

"Halos mapaos na ako kakasalita dito tapos hindi ka pa la nakikineg!

Saang part ng space nanaman ba naglakbay yang imagination mo ha?" I said angryly.

"Actually Crystal, sa sobrang laki ng space, hindi ko na alam kung saang part na ako napunta eh.

But I think, nakalabas na ako ng solar system." She replied.

Tapos pinipilosopo pa niya ko ngayon!

Oh! Let me rephrase that!

Pinagtitripan niya ko.

Akala niya, hindi ko mapapansin ha!

Well, if that's what she wants? Edi sasakyan ko yung trip niya.

I drink my water first and said, "Kung ganun, why until now your still alive??

Nakita kong nagulat siya.

She's not expekting na sasakyan ko yung trip niya.

Well, she's wrong.

I don't know if my face is so serious para magulat siya nang ganyan.

Kasi kapag seryoso ako, hindi ko sinasakyan yung mga trip nila.

That means, I'm bad trip.

At kapag bad trip ako, lalo pa nila akong binabadtrip.

Pero ngayon hindi naman ako bad trip eh. Malapit pa lang.

Because of this girl that one of my best friends name, Clarolyn Reyes.

Well, hindi pa rin siya tumigil dyan at sinagot pa ang sinabi ko kani-kanina lang.

She also drink her water and said, "Syempre mabubuhay talaga ako.

Kasi hindi naman ako yung pumunta doon eh, yung imagination ko lang."

Pagkasabi niya non, bigla namang tumawa ang kanina pa pa lang nakikinig na sina Sujin at Jhamea.

"Hahahahaha! Basag ka dun no Crystal! Hahahahaha!"

Seriously, what's funny with that?

Natawa sila doon? Eh hindi nga nakakatawa yun eh!

Hayaan na nga lang sila.

Ang bababaw ng kaligayahan.

But I have to go. I know what's next.

Pagtutulungan nila ako. So kailangan kong makatakas.

OA na kung OA. Kaso kakaiba talaga mantrip yang mga yan eh. Lalo na kung tulong-tulong.

Wala pa naman ako sa mud para sakyan ang kahit ano man sa mga trip nila.

Trip LoversTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon