Mazikeen is the only child of a wealthy family, she is spoiled and she always get what she wants. But everything changed when she turned eighteen. It all seemed like a nightmare to her. But there is someone that will help her to get rid of her night...
I was enjoying the view up here in the sky when my fiancé hugged me. We're in his private plane and we're going to an island. I have no idea where part of the World it is but we're staying there for awhile.
"How are you, darling?" He said while massaging my hair.
"How's your sleep?" I kissed him instead of answering his question.
"It's good, because you're right beside me." He held my hand then kiss it.
"I love you." Aniko at sumandal sa kanyang braso.
"Mas mahal kita, Maze." Sagot niya. Napakasaya ko dahil magkasama kami ngayon. Para bang kumpleto na ang lahat basta kasama ko siya.
Maya-maya pa ay nakatulog na pala ako.
Nagising ng maramdaman ko ang tapik sa'kin ni Calum. Nakarating na pala kami sa isla na kung saan muna kami mananatili. Bumaba kami sa helepad ng usang gusali. Palagay ko ay ito ang titirahan namin.
Bumaba na kami kasama ang iilan sa mga tauhan niya na siyang nagdadala ng aming gamit. Napaka-sariwa ng hangin mula dito marahil dahil na rin malapit kami sa dagat. Napaka-ganda din ng tanawin.
"Do you like it here, Darling?" Tanong niya habang hawak hawak ang aking kamay.
Marahan naman akong tumango at ngumiti sa kanya. Tinanaw ko ang ibaba at nakita ko na mukhang masaya naman ang islang ito dahil may mga tao naman ang nandito. May mga ilan pa na nags-swimming at may ilan naman na dito na siguro nakatira. Parang isa itong resort kung titingnan mula sa taas at napakaganda ng view dito.
Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ngunit wala ito kaya naman bumaling ako kay Calum para hingiin ito sa kanya.
"Darling, where's my phone?" Aniko at mabilis naman niya itong ibinigay.
Kinuhanan ko ng ilang shots ang tanawin mula dito sa taas at nagpasyang bumaba na ng makunteto na'ko sa mga litratong nakuha ko.
Malaki ang bahay na ito. Dalawang palapag ito at may helepad sa itaas. Una naming tinungo ang aming kwarto ng makapasok ng tuluyan sa bahay. Umalis na rin ang mga tauhan ni Calum matapos mailagay lahat ng gamit namin sa loob ng bahay.
Bitbit ang maleta, pinasok namin ang isang maaking pinto na kulay dark blue. Napakagara nitong tingnan. Pagpasok sa loob ay tumambad sa'kin ang napakagandang silid.
May isang king side bed na dark blue din ang kulay ng bed sheet at may veranda. May sofa din dito na pwedeng umupo ang apat na tao. At may isa pa, parang kakaibang sofa ito dahil hindi ko mapaliwanag kung paano ito.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Naupo ako sa kama at napakalambot nito at ang sarap higaan. Napatingin naman ako kay Calum na tahimik na pinagmamasdan ako.
[A/N: IF ANYONE KNOWS THIS KIND OF CHAIR/ SOFA, LEAVE A COMMENT! THANKS! <3]
"What?" Nahihiyang usal ko.
"You're so beautiful, Darling." Aniya habang nakangiti sa'kin.
Napatingin naman ako sa sarili ko. Suot ko ngayon ang isang nude colored dress at napaka-elegante nito. May mga bato bato pa ito sa babdang dibdib na mas lalog napaganda sa itsura nito.
Nang makuntento na kami sa pagtingin sa kagandahan ng kwarto ay napagpasyahan naman naming silipin ang ibabang parte ng bahay.
Mataas ang hagdan nito kaya naman medyo nangawit ako sa pagababa. Mula sa hagdan ay makikita mo ang isang malaking chandelier sa ginta. Kulay gold and white and motif ng buong bahay kaya naman napaka-gara nitong tignan.
Umupo kami sa malaking sofa na nakalagay dito sa living area at binuksan ang malaking TV na nasa harapan nito. Hinagod niya naman ang buhok ko at marahang inamoy iyon. Napakatahimik ng lugar na ito. Para bang kayo lang ang tao sa mundo. 'Yung mararamdaman mo ang kapayapaan sa katawan mo.
Ganitong klasi ng lugar ang nakakapag-pagaan ng loob ko kaya naman sigurado akong magugustuhan ko ito. Bukod andang tanawin at sariwang simoy ng hangin, nandito rin sa aking tabi si Calum kaya naman wala na 'kong hihilingin pang iba. Maaaring kaming dalawa lang palagi at siya lang ang taong kilala ko ay sapat na sa'kin. Bukod kasi kay Calum ay wala na akong ibang nakakausap, may mga tauhan nga siya ngunit hindi niya ito pinapayagang makipag-usap sa'kin. Ang sabi niya, hindi raw ako pwedeng kausapin ng kahit sinong lalaki, bukod sa kanya.
Nakakatuwa kapag nagiging possessive si Calum. Para siyang isang bata na ayaw maagawan ng laruan kaya kailangan niya itong ipagdamot. Kahit gano'n, hindi naman ako umaangal sa gusto niya. Ayoko ko rin kasing makagawa ng bagay na maaaring ikagalit niya.
Calum's POV
I kissed her forehead as I woke up. I walk towards the bathroom to take a bath. Ilang minuto lang ang itinagal ko sa banyo dahil gusto kong ipagluto ang babaeng pinakamamahal ko. Agad akong napatingin sa gawi niya, naroon siya sa aming kama at mahimbing na natutulog. Napaka-amo ng kanyang mukha. 'Yung mabibihag ka sa tuwing titingin ka sa itsura niya. Halatang pinagtuonan ng oras ni Lord ang paghuhulma sa itsura niya.
Hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala. Hindi ko lubos maisip na kasama ko na ang babaeng matagal ko ng pinapangarap. Ang babaeng labing-isang taon ko ng pinapangarap ay kasama ko na ngayon. Para bang lahat ng bagay ay balewala na dahil nasa piling ko na siya. Hindi ko aakalaing magiging ganito kagaan lang lahat. Maraming nangyaring hindi kanais -nais ngunit isa ito sa mga dahilan kung bakit naging posible ang mga bagay na ito. Napapasalamat ako sa Diyos dahil nasa kamay ko narin siya sa wakas.
Tahimik akong lumabas ng kwarto at dumeretso sa kusina. Hinanda ko ang lahat ng bagay na gagamitin ko upang maluto ang almusal namin. Simple lang ang ilulutio ko at isasama ko rito ang tuyo. Mula sa labing-isang taon kong pagpantasya sa kanya ay nalaman ko rin na mahilig siya sa tuyo.
Inayos ko ang lahat 'pagtapos maluto ng mga ito. Dinisenyohan ko rin ang lamesa namin. Umupo muna ako sa veranda habang binabasa ang nakasulat sa dyaryo.
'Mazen De la Cour , depressed dahil sa pagpanaw ng anak.'
Hindi parin makapaniwala ang CEO ng Cour Company sa trahedyang nangyari , dalawang buwan ang nakalipas. Pumanaw ang nag-iisang anak niyang si Mazi De la Cour sa mismong ikalabing-dalawang taong kaarawan niya. Hanggang ngayon, hindi parin lubos na matanggap ng may ari ng sikat na luxury brand ang pagpanaw ng anak na naging sanhi ng kanyang depression. Ayon sa sekretarya nito, hindi raw maayos ang lagay nito at hindi rin nakakakain ng maayos.
Napasinghap ako ng mabasa ang balitang nakasulat sa dyaryo, itinapon ko ito sa trash can at bumalik patungong kusina. Sakto naman ang 'pagdating ni Maze kaya naman agad ko siyang sinalubong ng yakap.
A/N: HI GUYS! SORRY FOR MY LATE UPDATES, NASIRA KASI ANG CHARGER KO KAYA HINDI KO MAGAMIT ANG PHONE KO, KAKARATING LANG DIN NG ORDER KONG CHARGER NUNG ISANG ARAW.
I HOPE YOU ALL UNDERSTAND! THANK YOU FOR MY 4 READERS! I APPRECIATE Y'ALL SO MUCH!
JUST LEAVE A COMMENT IF YOU WANT TO BE DEDICATED FOR THE NEXT UPDATE, THANK YOU!
PS. I'M NOT A PRO WRITER KAYA MAG-EXPECT NA KAYO SA MGA GRAMMATICAL ERRORS AT LALO NA SA MGA TYPOGRAPHICAL ERRORS.
AND GUYS, THANK YOU SO MUCH! BECAUSE THIS STORY HAS RANKED TOP 10 OUT OF 57 STORIES FOR MY HASHTAG "KACE" <3 <3 <3
