AHZA

2. Bölüm

Sıkıcı günlerin ardı arkası kesilmiyor diye mırıldanıyordum içimden.Aşağıya inmek paronormal activity deki dramla aynı gibiydi.Aşağıya indiğimde üvey babam ve annem benim üstüme çoktan planlar kurmuş , kahvaltılarını bitirmişlerdi.'Nereye' diye sordu annem ince tınısı olan ses tonuyla.'Okula' diye yanıt verdim çantamı sırtıma takıp kapıyı açmaya yönelirken.'Biz bugün gezmeye falan gideriz diye düşünmüştük' dedi üvey babam.'Hıhı sınavlarda öyle diyor' diyerek kapıyı hızlıca çarptım.Her zamanki dram sahneleriydi bu.Onlar gezmek ister ben ise onlarsız takılmak ya da evde oturmak.Okula yaklaştığımda Ardıç'ı gördüm.'Hey,selam' dedi.Ses tonu nazikliğim fevkaladesinin de fevkindeydi.'Hey' diye yanıt verdim.Sesim tam bir borozan yanlız.'Çok fazla yabancı flimlere dönmedi mi ? ' diye yanıt verdi.Sırıttım.'Okula beraber gitmek ister misin' dedim.'Ortaokul dramım aklıma geldi.Neyse önden buyur matbazel' dedi.Çocuk cool yani arkadaşlar.'Sen , ya sorucak soru bulamadım' dedi.'Geçmişin hakkında olumsuz şeyler duydum' diyede ekledi.'Evet,yetim biriyim ve annem başka bir adamla evli.' dedim.Ağlamamak için gülmek yaptığım son hareket.'Bence sağlam dur..'.Lafını böldüm.Bunlar duyduğum klasik sözlerdi.'Sağlam durmalıyım' dedim.Güldü.Okul kapısına geldiğimizde Ardıç'ın yüzü farklı bir hal alıyordu.'Okula fobin mi var' diye sordum.Meraklı olmam herkesin dikkatini çekerdi.Bu yüzden bir çok arkadaşımla küslük yaşamıştık.'Oh,evet.Okuldan nefret ederim'.Bende öyleydim.Bu çocukla gitgide daha iyi anlaşıyordum.

&&&&&&

Yoklama alınmaya başlamıştı.Herkes burda falan diyor , hocayla dalga geçiyordu.'Ardıç Aydemir' dedi hoca.Sanki Ardıç tüm hocaların dikkatini çekmiş , onları büyülemişçesine bakıyordu tüm hocalar ona.Duydu fakat yanıt vermedi.'Koluna doğru yöneldim ve acıtmıcak bir şekilde cimcikledim.'Ha,burada' dedi.Garipsedim.Hangi geri beyinli adını duyupta 'Burada' demezki.Bu işin altında bir iş vardı.Ama ben bunu öğrenmicektim çünkü ben yetim bir çocuktum.Genellikle yetim çocuklar deprosyana girer , kimseyle konuşmazdı.Benim bu kuralı bozmam resmen uluslararası bir anlaşmayı yok etmemdi.'Sayfa 31 çocuklar ' dedi ısrarcı ses tonuyla hoca.Sınıfta bir gülme , bir dalga geçme koptu.Herkes ağır çekimde '31' diye bağırıyordu derken kapı açıldı ve kel kafalı müdürümüz sınıfa girdi.Hocaya 'Dışarı gelebilir misiniz ' diye rica etti.Herkes sustu.Dışarıdan gelen sesleri dinliyorduk.'Siz öğretmenliğini böyle sapık şeylere mi kullanıyorsunuz ' gibi bağırmalar geliyordu müdürün ağzından.Teneffüs çalmıştı.Öğle arası yani.90 dakika boştuk.Ardıçlarla takılacağımdan hiç şüphe olmaksızın yerimden kalktım ve Ardıç'ın yanına gittim.'Kantine gidelim mi ? Yemekler benden' dedim.Yeni sınıfıma ayak uydurmanın en basit yoluydu bu.Beleşe yiyecek içecek.'Aras , yemekler Hazar'dan.Aşağıya iniyoruz gelsenize Sima'yla' dedi.Ses tonu mükemmeliğin kelime anlamını bozacak kadar mükemmeldi.'Tamam bro' dedi Aras.Allah'ım bro nedir ya.Sima canım sana Allah sabır versin.

&&&&&

Sınıfa geldiğimizde hoca çoktan yerine oturmuştu.Yerimize geçtik.Ben derse bir türlü dikkat veremezken hoca 'Hazal' dedi.Ardıç'ta 'Hazar' diye düzeltti.'Peki Ardıç.Hazarcım,okula geldiğin günden beri bir mutsuzsun.Nedeni nedir ?' diye sordu.Bu soruyu günler öncesinden müdürde sormuştu cevabım hazırdı anlıyacağınız.'Sanırım mutlu olmaya korkuyorum.Çünkü ne zaman mutlu olsam,hep bir şeyler ters gidiyor.' dedim.Sınıftakilerden 'Uyyy ' gibi sesler geliyordu.Ben şimdi hocayı kapak mı etmiştim ? Aman sadece derdimi söylemiştim.Hoca 'Peki Hazalcım otur' dedi.'Hazar' diye düzeltti Ardıç.Büyüleyici gözleriyle bana bakerken.Gülümsedim.Hoşuma gitmişti.

　

&&&&&&

'Çantalarınızı toparlayabilirsiniz' dedi hoca.Çantamdan birşey çıkarmamanın verdiği mutlulukla yerimden kalkıp kapıya doğru yönelmiştim.'Hazar,Aras ben Sima birşeyler içiceğiz.Gelmek ister misin ' dedi Ardıç.'Tabiki neden olmasın' dedim.Mutluluğun dibini sıyırmıştım.Arkadaşlarım olmaya başlamış , yanlız kalmaktan kurtulmuştum çünkü.Kafeye geldiğimizde 'Bayanlar önden.' dedi Ardıçla Aras aynı anda.Sima'yla ben birbirimize bakarak güldük.Oturduğumuzda menüler gelmişti.'Ben bir,kahve alıyım' dedim.Aras , Ardıç ve Sima başlarıyla onaylayarak 'Bende' dediler.Kahveler hazırlanırken Ardıç'ın yüz rengi yine değişmişti.'İyi misin ? ' diye sordum.'Biz kalksak' dedi karşıdaki adamlara bakarken.Ardıç gerçekten gizemli biriydi ve benim de bunu öğrenmem artık görevim olmuştu.

　

Bölüm biraz kısa ve geç geldi.Kusura bakmayın :* +10 voteden sonra yeni bölüm gelecek :* Sizi seviyorum :* Yorum yapmayı unutmayın :* Az yorum olunca bölüm atmıyorum :*