Chapter 3

10 2 0
                                    


Ayeshaly

While I am waiting for the moon to wake up, there is a loud noise that made me scared. It was a thunderbolt. There are drops of water splashing directly to my window. It's raining. The moon is still sleeping like it has no intention to wake up. I look up the sky, it was just a plain dark. Does sky has a problem too? Why it is dark? Is this how a person's life while struggling problems? Is it crying too? That's why it's raining?

A loud bang that makes my heart beats faster. I'm so scared.

"Asyang, are you okay?" Alam ni kuya na kapag ganito. Takot na takot na ako. Malakas man o mahina ang kulog at kidlat, natatakot pa rin ako. Para kasi akong mababaliw, o 'di kaya'y mag-iisip ng kung ano ano. Maiisip ko na lang na kukunin ako ng kulog. Makikidlatan ako. May mangyayaring masama sa'kin. Kinakabahan ako sa tuwing ganito. Mahina ang loob 'ko. Pero tinatatagan ko para kay Mommy. walang mangyayari kung pati ako ay panghihinaan ng loob. "Kuya, natatakot ako." Niyakap niya ako upang pakalmahin ang nararamdaman ko. " Narito lang si Kuya. Ipikit mo na mata mo para makatulog kana babantayan kita." Hindi pa ako pwede matulog. " Kuya gusto ko pang makita ang paglabas ni Dawn." Umiling siya. " Palagi na lamang ganyan ang oras ng pagtulog mo. Hindi mo ba napapansin ang sarili mo? Ang putla mo na. Matutulog kana at babantayan kita. tapos na kaming kumain ni Mommy." Hindi na ako umimik at pinikit ko na ang mata ko.

Nagising akong may humahaplos sa pisngi ko. Si Mommy pala.

"Good morning, mommy. Ang aga pa po. May problema po ba?" A lovely smile plastered on her face. I think mommy is getting better. " Sina Lia nariyan na sa baba. Ang sabi nila pupunta raw kayo sa BNU para magenroll." Tuesday lang ngayon ah. " Sige po mommy maliligo na po ako. Thank you."

Bumangon na ako at pumunta sa may bintana upang tingnan ang paligid.

Lord God. Thank you for this new day.

The flowers bloom as if there's no storm last night. Grasses are very alive. It's so satisfying to watch how the leaves are dancing with the wind. It's a perfect day to start a new life. There was a storm yesterday yet there is a calm day today. High hopes for happy life!

Pagkababa ko sa sala, nakita ko na ang mga kaibigan kong patay gutom. Parang 'di pinapakain  eh. Pero hindi ko naman mapagkakaila na masarap magluto ang mommy ko. I am wearing a plain round neck white shirt and denim pants paired with white adidas shoes. Sinabayan ko na sila kumain. At nagpaalam na rin kami.

"Ghorls! Excited na ako pumasok! Baka Andaming mga Fafa roon! Daan na rin pala tayong mall after natin makuha ang uniform at syllabus natin." The one and only Jana... Binatukan siya ni Ryne. "Hoy gaga ka ba? Ang landi landi mo talaga Jana. Mag-aral atupagin natin doon hindi magpakahilata sa lalaki. " Maguumpisa nanaman silang magbangayan. Hinayaan nalang namin sila ni Lia sanay na kami sa mga yan.

After 30 minutes na byahe namin. Tumulo ang laway namin. Nalaglag ang panga. Lumuwa ang eyeballs. Hindi sapat ang salitang Maganda para i-describe ang school na 'to. Malawak, 'yong gate palang napakalaki na. Yong mga daanan ang luluwang parang may dadaan na  10 wheeler truck. Chos. Ang buildings parang hindi mo aakalain na school. Ilan kaya ang population dito?.

"Ahhhhhhhhhhh! Daming fafa!" Kulang na lang isupalpal ni Ryne yong sapatos niya kay Jana. Hindi naman kasi maitatangging... Wait. wala akong sinasabi. "Tara na! Tama na 'yan baka ipakain pa sa'yo ni Ryne yang sapatos." Habang papasok kami. Naagaw ng atensyon ko ang batang kasama niya ang kanyang daddy. Siguro transferee rin 'to. Nakakainggit. Hindi ko kasi nasubukan ang maihatid ni daddy sa school laging si mommy ang naghahatid sakin. Tuwing uwian namin no'n halos lahat ng mga classmates ko susunduin sila ng daddy nila. " Ely, Okay ka lang natulala ka." Si Lia habang winawagayway ang kamay niya sa harap ko. " Ahh wala lang may naalala lang. Tara na roon ohh. May nagpapapila na. " Naglakad na kami papunta sa Faculty.

Perfect DawnWhere stories live. Discover now