A criminal's daugther

3: Het gesprek deel 2

P.O.V Lola

Ik lig op de bank als ik wakker word, eerst weer even wat ophalen. Ohja, ik was bij Amy en ik heb haar verteld dat ik geadopteerd ben. Toen ben ik naar huis gefietst en was ik zo moe dat ik slaap viel op de bank.
Vanavond heb ik een gesprek met papa en mama over mijn echte ouders, ik ben best wel nerveus. Ik pak het briefje er nog is bij die ik vanochtend had gemaakt.

- Wanneer hebben jullie mij geadopteerd?
- Hoe weten jullie dat mijn vader een crimineel is?
- Wat doet mijn vader dan, omdat hij een crimineel is?
- Waarom wilden jullie mij, de dochter van een crimineel adopteren?

Ik ben best wel benieuwd naar de antwoorden, maar het voelt wel gek. Het liefst wil ik contact met mijn eigen vader, ik hoop dat pap en mam dat niet erg zullen vinden. Ik weet alleen of mijn eigen vader daar zo blij mee is.

~ In die avond

Ik hoor geklopt op de deur, mama vraagt of ik naar beneden kom. Ik ga naar beneden zonder wat te zeggen.
Er breekt een lange stilte aan, nietwetend wat we moeten zeggen tegen elkaar, terwijl we een familie zijn die altijd wat te praten heeft. Papa breekt het ijs en vraagt of ik specifieke vragen heb. Die heb ik wel, maar ik zeg dat ze moeten beginnen bij het begin.

"Papa en ik wisten al vrij lang dat we geen kinderen konden krijgen, dus zochten we naar een adoptiekindje" zei mama. "Het maakte eigenlijk niet uit of ze uit het buitenland of gewoon hier wegkwam" vulde pap haar aan. Mam vervolgde haar gesprek met: "Dus we gingen zoeken, toen kregen we een telefoontje dat jij was binnengebracht" "Die mensen zeiden ook dat het een kindje was dat bij ons pastte"
Ze hadden natuurlijk allemaal informatie gegeven over hunzelf en hun levensstijl.
"Een paar dagen na het telefoontje mochten we naar je komen kijken, en we vonden je gelijk geweldig" zei pap. "We wisten toen nog niet dat je echte moeder overleden was en je vader een crimineel was" ging mama verder.
"Maar hoe en door wie ben ik dan binnengebracht" onderbrak ik hun. "Je werd niet echt binnengebracht, je lag in en grote doos met een kussen en dekentje voor het ziekenhuis. Wij denken dat je vader jou daar heeft heengebracht, hij wist denken we niet waar hij je moest laten" kreeg ik als antwoord terug. "Dus het ziekenhuis heeft mij dus naar het adoptiehuis gebracht?" "Nee, eerst werd je helemaal onderzocht. Hierna kwam er een oproep van wie dit kindje was, toen er geen antwoord op kwam hebben ze je naar het adoptiehuis gebracht. Dus eigenlijk toch een ja" zegt mijn vader. "Wij wisten gelijk dat we je wilden hebben, dus hebben we meteen het contract getekend" zegt mama met tranen in de ogen. "Je hebt al een boel meegemaakt, toen dat gebeurde was je net 6 maanden oud"
Ik geef ze allebei een knuffel, ik ben oprecht blij dat ik bij deze mensen terecht ben gekomen.
"Maar hoe weten ze dan dat ik de dochter ben van een crimineel" zei ik daarna. "Het ziekenhuis had bloed bij je afgenomen, en je echte vader had een keer in dat ziekenhuis gelegen, dus hadden ze daar ook bloed van. Toen hebben ze het DNA van jou onderzocht, omdat je toch best veel leek op die ene crimineel. Dus hebben ze het DNA vergeleken en dat kwam overeen met elkaar" zei papa. Mam vulde hem aan met: "Toen wisten ze ook gelijk dat je echte moeder is overleden"

Ik dacht bij mezelf dat ik nog een vraag had over papa, kan ik hem wel zo noemen? Of moet ik 'echte vader' zeggen? Of gewoon 'meneer'? Of bij zijn voornaam? Ik dacht er blijkbaar lang over na, want mama vroeg of er iets was.
Ik zeg van niet, maar natuurlijk is er iets aan de hand. Ik ben geadopteerd ja! Dat is niet de normaalste zaak van de wereld.

"Ik heb nog 1 vraag"
"Wat doet mijn vader"
"Hij is crimineel"
"Ja dat weet ik, wat doet hij"
"Hij, hij, hij verkracht jonge meisjes"

Ineens verstijf ik, HIJ VERKRACHT VERDOMME JONGE MEISJES! HOE DURFT HIJ! Ik ren naar boven, ik ben boos. Wat zeg ik nou? IK BEN WOEST, HOE DURFT DIE KLOOTZAK. JONGE MEISJES!
Ik sla alles wat ik om me heen zie en gooi dan alles op de grond, het kan me niks schelen. Hij verkracht verdomme jonge meisjes! Ergens ben ik ook verdrietig, dat desnoods mijn eigen vader meisjes verkracht. Ik ga huilend op bed liggen, wat een dag.
Het is inmiddels een uur of elf, maar ik ben zo wakker als wat. Ik kan dus echt niet slapen wanneer ik zo boos en verdrietig ben. Ik bel Amy op, neem nou op, neem nou op denk ik ongeduldig.

P.O.V Amy

Het is elf uur s'avonds, ik wilde net naar bed gaan toen ik mijn telefoon hoorde rinkelen. Ik kijk op het schermpje en zie ' Lo❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ '
staan. Elf uur s'avonds, zo laat belt ze nooit, behalve als we elkaar kwijtraken tijdens het stappen. Toch neem ik op. Ik zeg "uh Lo, waarom bel je zo laat" "Ik weet wat mijn vader heeft gedaan" "Wil je alsjeblieft hierheen komen?" "Is goed, ik kom eraan" Ik zeg tegen mijn ouders dat ik naar Lola ben, op een of andere manier vinden ze dat goed. Ik doe normale kleren aan en neem mijn slaapspullen mee, voor het geval dat. Ik spring op mijn fiets, wat best raar is, omdat ik nogal moe ben. Na 5 minuten ben ik bij Lola, ik bel aan en daarna doet ze open. Ik kan zien dat ze gehuild heeft, ze heeft erg rode ogen. "Kom binnen" zegt ze zacht. Als ik binnen ben, lopen we gelijk door naar boven. Als we op Lola haar slaapkamer zijn vraag ik: "Wat hebben je ouders allemaal tegen je gezegd?" Ik ben gewoon best wel nieuwsgierig, wat soms een slechte eigenschap is.

"Ik ben dus geadopteerd, mijn vader heeft mij voor het ziekenhuis gezet. Toen ben ik onderzocht en naar een weeshuis gebracht. Hierna werd ik geadopteerd door 'mama' en 'papa'." Kortte Lola vat samen.

Wow wat een verhaal. "Wat heeft je vader nou eigenlijk gedaan" vraag ik voorzichtig.
"Hij verkracht jonge meisjes" zegt ze terwijl ze in huilen uitbarst. Jonge meisjes? Jezus dan ben je wel echt ziek in je hoofd. Ik geef Lola een knuffel dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Als het weer een beetje beter gaat vraag ik: "Ga je ook contact zoeken met je vader?" "Eigenlijk wil ik dat wel, maar ik ben bang voor wat er komen gaat"
Daarop antwoord ik: "Ik wil altijd met je mee hè, dat weet je!" Met die zin vallen we allebei in slaap.

_____________________________

Hee, hoe vonden jullie het?
Als je tips hebt ofzo kan je me altijd berichten👌
Byebye xx donna