--------------------------------------------------------
DJ’S P.O.V.
Ayts. Naku naku! Buti na lang nabura yung mga pinagsusulat ng lintek na kuya ko! Ayts -_-
First day of classes pa naman! Andito ako ngayon sa kwarto ko at nag- aayos lang naman ng mga gamit ko kasi kanina pa nag aalburoto yung tumbong ng kapatid ko!
Sige! Siya na excited pumasok! Buti pa siya excited eh. Buti pa siya, ready na. Eh ako? Hindi TUWA ang
nararamdaman ko. Kundi TAKOT. Takot na baka maulit yung nangyari Dati O mas worst pa.
Takot sa lahat ng mangyayari. Aaminin ko, HALOS hindi pa talaga ako HANDA. Pero kase,
kailangan kong pumasok eh. Para sa sarili ko, para sa pamilya ko, para SA KANYA…
Pinipilit kong maging malakas ULIT, para sa KANYA… kung naging malakas ba talaga ako dati… Napatingin na lang ako sa salamin at pilit inaalala ang nakaraang halos dumurog sa pagkatao at PUSO ko…
*Flashback*
“Sander! Sander!” sigaw ko habang pinagmamasdan siyang hirap na hirap at nasasaktan… dahil nanaman SAKIN.
“Tama na! Maawa kayo! Tama na! Tama na! Sander! Ako na lang please! Ako naman kailangan niyo eh… Ako na lang tama na…” umiiyak ako habang nagmamakaawa sa mga taong nanakit sa akin NOON, at nananakit parin sa akin hanggang ngayon. Niyakap ko si Sander habang pinupunasan ang dugo sa mukha niya. ShiT! Bakit?! BAKIT NANGYAYARI SA AMIN TO?! Hinawakan ni Sander ang kamay ko at pilit na nagsasalita.
“Ji—Jillian… wa—wag kang ma—mag alala h—haa.. Ayos la-lang ako… magiging… ay—ayos ka di--din” Napahagulgol na lang ako habang pinagmamasdan ang gwapo niyang mukha na ngayon ay nababahidan na ng dugo at pasa.
“HA-HA-HA. Tignan mo nga naman oh! Magiging AYOS NA ANG LAHAT?! MAGIGING AYOS DIN SI JILLIAN?!” Tumatawa siya habang nakatingin sa AMIN ng masama. Tinintigan ko din siya ng masama. Wala siyang karapatang GAWIN TO kay Sander! At lalong wala siyang karapatang SAKTAN AKO! Dahil wala kaming ginagawa sa kanya! Jillian? Jillian?! Walang hiya siya. Sinugod ko siya at…
*PAAAKKKK!* I Slap him.
“Tarantado ka! *huk* wala kang karapatang gawin to sa AMIN *huk* wala kang karapatang saktan kami kasi wala kaming ginagawa o ginawa sayo! Hayup ka! :’( *huk* ”umiiyak akong sinasabi sa kanya. Hinang hina na ako, pero hindi ko alam kung saan galing yung lakas ng loob kong SAMPALIN AT SIGAWAN SIYA.
Nagulat naman ako ng bigla niya akong sinampal. Napaupo ako habang hawak hawak ang pisngi ko. Masakit. Sobrang sakit.
“Gag* ka!” *booooogssshh* nagulat ako ng bigla siyang sinugod ni Sander. Bigla siyang hinawakan ng mga lalaki sa magkabilang braso. “F*ck You! You don’t have the rights to do that do Jill! You don’t have the rights to hurt her physically and mentally! You son of a b*tch! Get your filthy hands off her ALL OF YOU OR ELSE YOU’RE ALL GOING TO DIE! F*ck you all! Aarghhhh! Get off me! Don’t you dare hurt Jill! Don’t hurt her!” napaiyak ako lalo sa sinabi ni Sander.
Siya. Siya lang ang tanging taong nagpahalaga sa akin.. he gave me hope. Bigla namang nanlaki ang mata ko ng makita kong may hawak na siyang kutsilyo at nakatingin ng masama kay Sander. No. Hindi pwede. Wag! Napakasama niya. Bakit? BAKIT?!
“HAHAHA! *evil laugh* Bakit Sander?! May magagawa ka ba ha?! Wala! Wala kang magagawa! Kasi MAHINA KA! PATI YANG KAIBIGAN MO! MAHINA!” Palapit siya ng palapit… SA AKIN. Pero nakatingin pa din siya kay Sander. Napatingin ako kay Sander… yung paghinga niya… bakit ganun… bakit nahihirapan siya.
“Ahhhhhhh!” biglang sigaw ni Sander sabay hawak sa dibdib niya. Bakit? Anong nangyayari.
“HAHAHA!” Bigla akong napatingin sa kanya. DEMONYO SIYA. DEMONYO. Paano niya to nagawa?! Paano niya kinayang manakit ng iba?
