Belki cennet doğan güneşin ardındadır
Ya da esen bir rüzgarın önünde
Belki birisi bulmuştur da
Saklıyordur karanlığın içinde
Kim bilir belki elini tutarsam
Bende görürüm cenneti
Sarılsam uzanır girerim hatta
Kokunu içime çeksem
Gülümser cennet, gülümser kuşlar, ağaçlar
Gözlerine dalsam, elini hiç bırakmasam
Orada da korur, orada da severim seni
Hem kim bilir ;
Belki de gözlerine saklamıştır Tanrı cennetini.
Furkan Şen
