Sessiz ölümler var
Buğulu camlar ardında, görüyorum
Sensiz, sessiz ölüyorum
Sen yanım eksik bugün
Bitap düşüyor bir düşüm
Her gece gördüğüm
Biliyorum, kördüğüm
Senden aşk diliyorum.
Gün mü doğar sabaha
Yoksa güz mü alır
Sesine muhtaç bırakan yarınlara
Sonra bir umut fısıldar
''Bekle'' der
Takvim yakındır bahara.
Kabus provası olur
Şu zifiri karanlık düşlerin
Bir düş peşinde uzunsa geceler
Aşktır adını koyamadığım
Ve siz bayan;
Başkaramanısınız
Solumdaki sessiz yıkıntıların.
Furkan Şen
